Taksim'de köpeğe sarılıp uyuyan çocuğun düşündürdükleri

Hafta sonu herkes bu kareyi konuştu... Taksim'de yıkımı süren AKM önündeki kaldırımda, köpeğine sarılıp uyuyan çocuk içimizi sızlattı. Sosyal medyada da çok konuşulan olay, tam da Ramazan aylarına denk geldiği için manevi duygularımızı bir kez daha sorgulamamıza vesile oldu. (Ya da olmadı mı acaba?) Taksim'deki bir çocuğun köpeğine sarılarak uyuduğu o anlar, hafta sonu hem ana haber bültenlerinde hem de sosyal medyada çok izlendi ve konuşuldu. Bu görüntüler evet, iç yakıyor ama asıl konuşmamız gereken 2 şey var bence: Birincisi; bu küçük çocuğu sokakta uyumaya iten sebepler ne olabilir? İkincisi; yoldan geçenlerin yardım etmek yerine hemen cep telefonlarına sarılmaları ciddi bir patolojik vaka değil mi? Son birkaç yıldır Suriyeli vatandaşların da gelmesiyle artan 'sokak çocukları nüfusu'nu azaltmak için, artık bazı yeni fikirler üretilmesi gerekiyor. Çocukları sokaktan toplayıp rehabilite etmek için uğraşan, bunu kendine görev edinen çok sayıda dernek var. Hepsinin de tuttuğu altın olsun inşallah, ama hala bu kareleri gördüğümüze göre, yaptıkları mesai yeterli gelmiyor... Ekşi Sözlük'te gördüğüm bir öneriyi sunmak istiyorum: 'ari maya' adlı kullanıcı diyor ki; Herkesin maddi-manevi destek çıktığı bir sokak çocuğu kardeşi olabilir. Bence mantıklı bir öneri! Dijital çağa da çok rahat uyarlanabilir. Keşke bir dernek önayak olsa, bir yazılımcı arkadaş böyle bir site yapsa, 'sokak çocukları datası' gibi bir şey oluşturulsa, hepimiz üye olsak ve kendimize bir 'sokak çocuğu kardeşi' seçip ona periyodik yardımlarda bulunsak... Nasıl fikir? Bu çocuğun görüntülerini izlerken herkes gibi benim de yüreğim parça parça oldu. Kaldı ki onu sokakta bizzat görsem ne hale gelirdim bilmiyorum. Belki para verirdim, belki konuşmaya çalışırdım, belki oturup ağlardım. Bir sürü şey yapabilirdim. Ama yaptıklarım arasında, 'telefonumu açıp kameraya çekmek' olmazdı herhalde!.. Aklıma gelmezdi yani. Bu insanların nasıl bir zihin yapısı var anlamıyorum? Dur şunu çekip internete koyayım da fenomen olayım falan mı diyorlar? Akıllarına ilk bu mu geliyor? 12 13 yaşında bir çocuk sokakta köpeğe sarılarak uyuyorsa dönme dünya dönme insanlığımdan utanıyorum.. — ϜϓſϞ Kızı 🌿🇹🇷 (@Cnn_706) May 20, 2018 Bu tür fotoğraflar çok moda oldu değil mi? Bir laf var ya köpek insanı değil, insan köpeği ısırırsa haber olur diye, durum ona benziyor. Çocuğun sokakta yatması mı önemli, köpeğe sarılması mı? pic.twitter.com/QaQK8mJgMs — Nebi Özdemir (@nebiozdemirr) May 20, 2018 Böyle bir görüntünün tam da yoksulun halinden anlamaya çalıştığımız Ramazan aylarına denk gelmesi de düşündürücü oldu. Gerçi benim tanıdığım insanların yüzde 99'u oruç tutarken yoksulların halini düşünmüyor; genelde İftarda ne yesem? diye düşünüyor. Hatta yemekten sonra yiyeceği tatlıyı, kuruyemişi hesap ediyor... Bir ihtimal orucu açarken aklına gelirse, Allah olmayanlara da versin gibi basit bir cümleyle geçiştiriyor, dininin getirdiği yükümlülüklerden birini yerine getirdiği için yalandan da olsa iç huzuruyla ve iyi insan olmanın getirdiği götürüyor etli pilavı... Şimdi soruyorum size: Oruç sahiden bu mudur? Fakirin halinden anlayıp, onun da karnını doyurmasına yardımcı olmamız gerekmez mi? Umarım bu görüntü bazılarına ders olur... Ve umarım sokakta bu gence benzer insanlar gördüğümüzde biraz da kendimize bakıp Ne yapabilirim? diye düşünmeye başlarız...