Merve Özbey neden haklı olduğunu düşünse bile özür diliyor?

Merve Özbey'in, şu ara farklı muhabbetlerle mütemadiyen gündeme gelmesi kalp ben... Bir başkası olsa "Of" diyeceğiz belki ama Özbey, kendisini ifade ederken o kadar samimi ki Molatik olmamak imkânsız. Hele de şarkıcı "Haklı olsam da özür dilerim" gibi über fantastik bir laf etmişse... Merve Özbey, klişe tabirle 'ekstradan ekstraya koşuyor' şu ara... 'Devran' albümündeki 'Tebrikler' ve 'Yaramızda Kalsın' şarkılarıyla şu ara epey konuşulan Özbey, bu kez de Bodrum'da sahne almış. Müzik kariyerindeki 'olmazsa olmaz'ı Erdem Kınay'la birlikte seyircileri coşturmuş. Ve bu esnada genç hayranlarına aşk ve ilişkiler konusunda çeşitli tavsiyelerde bulunmuş. Aşk acısı çeken hayranlarına über fantastik şeyler söylemiş Özbey. Küs olan sevgililer derhal bugün barışsın diyerek 'şarkı'ya giren Özbey, şöyle devam etmiş: Aşk acısı çeken var mı? Çekiyorsa arasın sevdiğini konuşsun. Sevmek çok güzel bir şey. Bakın gelmişsiniz buraya, eğleniyorsunuz... Buraya kadar her şey güzel. Ama asıl bomba şimdi geliyor... Özbey, Ben mesela haklı olsam da eğer seviyorsam özür dilerim. Susarım. Ve sevdiğim kişinin peşinden giderim... Bom-bas-tik... 30 (yazıyla otuz) yıldır yaşıyorum ve böyle bir bakış açısıyla karşılaşmadım bugüne dek. Bir insan neden haklı olduğunu düşündüğünde dahi özür diler ki? Yani Merve Özbey şunu demek istiyor aslında, Eğer sevgilimi çok seviyorsam, kendi hakkımı savunmaktan vazgeçerim, susarım, sineye çekerim, derdimi içime atarım... Açıkçası bu mantığı kafamda oturtamıyorum ne yazık ki. Özellikle de kendimi Merve Özbey'in sevgilisi Kenan Koçak'ın yerine koyduğumda daha da anlam veremiyorum Özbey'in düşüncesine. Düz mantık yapalım. Kenan Koçak'ın yerindesiniz. Özbey'in erkek arkadaşısınız. Ve Özbey'le bir konuda anlaşamadınız. Tartıştınız. İki taraf da kendisini haklı görüyor mesela... Sonra durup düşünüyorsunuz, Ya galiba ben bu konuda haksızım, Merve'den özür dilemeliyim diyorsunuz iç dünyanızda. Ve ona diyorsunuz ki, Seninle bu konuyu konuşabilir miyiz? Tam o esnada çok enteresan bir şeyler oluyor. Bir anda Merve Özbey'den Kenan, seni çok seviyorum. Özür dilerim senden gibi bir cevap geliyor. Ne düşünürsünüz o anda? Ya Merve, ne özrü, ben de seni seviyorum ama konu bu değil. Asıl ben senden özür dilerim mi dersiniz? Yoksa Karşımdaki kişinin haksız olduğunu düşünüyordum ama meğer haklı olan ben değil oymuş. Fakat benim dediklerimi onaylıyor. Haksız bile olsam bu ilişkide haklı olan ben oluyorum. Ooo, güzel güzel. Bu ilişkide kazanan benim. Ne istiyorsam o olacak kafasına mı geçiş yaparsınız? Bir ilişkiyi sürdürmek hiç kolay değil. Her iki tarafın da sabırlı, anlayışlı, merhametli, adaletli olması gerekiyor. Ama daha da önemlisi, çiftlerin birbirlerine karşı dürüst olmaları lazım. Mesela, '-mış gibi' yapmamaları lazım. Haklı olduğunuzu düşünüyorsanız, haksız olan sizmiş gibi özür dilememelisiniz. Karşınızdaki kişinin sizin haklılığınızı görmesi, ya da sizin kendi haksızlığınızı fark etmeniz gerek. Aksi takdirde doğru bir iletişim biçimi kurulmamış oluyor. Er ya da geç patlıyor o iletişim. Merve Özbey özelinden devam edelim. Haklı olsam da özür dilerim diye düşünmek şu kapıya çıkıyor: Geçmişte bir olay oldu sevgilimle aramda. Ben haklıydım. Ama geri vites yaptım. Çünkü çok seviyorum onu. Yoksa o konu aramızda tekrar açılsa, ben biliyorum ki haklı olan benim. Ama haksızmışım gibi özür dilerim yine... Yani haksız olduğunuzu düşünmüyorsunuz. İçten içe biliyorsunuz ki haklı olan sizsiniz o konuda. Fakat 'kaybetmeyi' göze alıyorsunuz, çünkü maç yapmaktan kaçınıyorsunuz. İçinde sevgi varsa, gurur da olmaz maç yapmak da... gibi bir bakış açınız var. Ancak bunun, doğru olduğunu düşünmüyorum. Kimse bir ilişkide rol yapmamalı. Bir ilişkiyi kendinden ödün vererek sürdürmeye çalışmak psikolojik açıdan hiç de sağlıklı gelmiyor bana. İlişkiler konusunda Merve Özbey gibi düşünen insanların, dışa bağımlı, kendini gereğince sevmeyip saymayan kişiler olduklarını düşünüyorum. İlla 'özel hayat' değil, kurduğumuz her iletişim biçiminde sağlıklı olan, tarafların kendilerini oldukları gibi yansıtmaları, düşüncelerini gizlememeleri. Taraflardan biri diğerine üstünlük kurmaya çalışıyorsa, bilin ki o ilişki hiç de sağlıklı değil. Arkadaşınızı ya da sevgilinizi, sizin üzerinizde hakimiyet kurmaya çalışmasına rağmen seviyor, her dediğini kabul ediyorsunuz. Ama asıl siz, kendinizi sevmiyorsunuz. Bundan daha büyük bir problem olabilir mi? Yapmanız gereken şey çok kolay aslında. Kendinizi sevmeniz, saymanız, bu şartlar altında karşı taraf sizi seviyor ve sayıyorsa o kişiyle iletişiminize devam etmeniz lazım. Her geçen gün daha da bencilleşen bir dünyada, duygusal manipülasyona uğramamanız da bir hayli güç. Bir anda kendinizi duygusal manipülasyona maruz kalmış bir halde bulabilirsiniz. Ve daha da kötüsü, siz ne içinde olduğunuzu bile fark etmiyor olabilirsiniz. Mutlaka bir arkadaşınıza ya da psikologa gidip Ben neden bunları yaşıyorum? demeniz lazım. Çözüm için dahi dışa bağımlısınız yani... Hayata bir kez geliyoruz. Yalnız doğuyoruz ve yalnız öleceğiz. Kendi ayaklarımızın üstünde durmamız ama daha da önemlisi kendimizi sevmeyi ihmal etmememiz gerekiyor... can.sisman@milliyet.com.tr - Merve Özbey, Twitter troll'lerine malzeme vermemeliydi - Merve Özbey, 'hayırsız evlat' iddiasına tepki göstermekte haklı - Merve Özbey 'Devran' albümüyle arabeskten soul yarattı - Merve Özbey robot dansçılarıyla Daft Punk'a meydan okuyor - Merve Özbey: Son zamanlarda müzik zevkim biraz değişti