Keşke hiç büyümeseydik
İçimiz kanayacağına hep dizlerimiz kanasaydı...
1
Orta gelirli bir ailenin en küçük çocuğuyum. Babam işçi annem ev hanımı.
2
Abim ablam ve ben. Bir odada üçümüz yaşardık. Ranzamız vardı. Evimiz küçük ama çok huzurluydu.
3
Tek derdimiz ranzanın üst katında kim uyuyacak ya da şirinler mi jetgiller mi izleyelimdi.
4
O kadar saf o kadar naifdi ki her şey. Küçücük bi sandal kiralayıp baba kürekleri çekerken denizin ortasında anne böreği yemenin keyfini yaşamak ahh..
5
Bizim için hayat o yıllarda fanus varmış da orda yaşıyormuşuz gibiydi.
6
Sonra büyüdük okumaya anlamaya başladık. Ve o çok özendiğimiz hayatın göründüğü gibi olmadığını anladıkça üzülüyor ama elimizden bir şey gelmiyordu.
7
İdeallerimiz hayallerimiz vardı hayat bizi savuruyor biz ona yetişmeye çalışıyorduk.
8
Ve acılar bizim büyüdüğümüzden çok daha fazla büyüyordu. Hani içine öküz oturur nefes alamazsın ya onu her gün yaşar hale gelmiştik dünyamızda.
9
