‘Harika Şeyler Listesi’ne bu oyunu da yazın

Seyhan Akıncı  - Alan Kadıköy'de epeydir görmek istediğim "Harika Şeyler Listesi" için yerime oturduğumda yanıma bir görevli geldi ve üzerinde "3. Uyku saatini geçirip geç saate kadar televizyon seyretmene izin verilmesi" yazılı kartı vererek, kartın üzerindeki numara söylendiğinde yüksek sesle kartta yazılı olanları okumamı istedi. Tanrım! Ne heyecan. Böylece ilk sahne tozumu da "Harika Şeyler Listesi"nde figüranlık yaparak yutmuş oldum. Kadere inanır mısınız? Hızlı bir geçiş oldu farkındayım ama şöyle açıklayayım; elime 3 numaralı kart tutuşturulup da üzerinde yazanı okuyunca ben bir kez daha kader, dedim.  Tüm çocukluğu disiplinli bir babanın akşam yemeğinden sonra yatağa yollanan kızı olarak geçen ve hâliyle en büyük dileklerinden biri geç saatlerde televizyon izlemek isteyen biri için fazlasıyla çarpıcıydı. Gece kalkıp gizli gizli TV izlemenin heyecanı bu yazının konusu değil elbette... Bu yazı çocuk kalbimizin tanıklıklarının bizi dönüştürdüğü kişi üzerine. Babam, daha geç saatlerde özgürce TV izlememe izin verseydi nasıl biri olurdum bilmiyorum. Tıpkı "Harika Şeyler Listesi"ndeki kahramanımızın bilmediği gibi... Sahnenin dört yanında izleyicilerin olduğu düzende bazı koltuklar boş bırakılıyor. Onlar da hikâyemizin bir parçası. Hikâyemiz, çünkü hepimiz Bora Akkaş ile birlikte bir parça oynuyoruz. Bora Akkaş ise oynamaktan fazlasını yapıyor. ,

1. Dondurma, 2. Su savaşı…

Sahneye giriş yaptığında altı yaşında bir çocuk henüz, köpeği Rin Tin Tin ile vedalaşmak zorunda kalması ne olduğunu anlayamadığı kayıp duygusuyla ilk karşılaşması. Sonrası biraz daha zor oluyor onun için. Her gün annesi tarafından okuldan alınan çocuk kahramanımız o gün geç saatlerde pek de hoş sohbet olmayan babasını görüyor kapıda ve sonra gittikleri yer bir hastane. Annesinin yaşamakla ilgili baş edemediği şeyler olduğunu orada anlıyor. Ve eve geldiğinde her çocuk gibi dahiyane bir fikir buluyor: "Harika Şeyler Listesi." 1. Dondurma, 2. Su savaşı, 3. Uyku saatini geçirip geç saate kadar televizyon seyretmene izin verilmesi... Bunların hepsi bir insanın hayata tutunması için yeter de artardı bile. Ama öyle olmuyor. Kahramanımız 17 yaşına geldiğinde liste kabarmış annesi ise "Harika Şeyler Listesi"ne pek inanmamış olmalı ki kendisi için yine bir veda töreni düzenliyor. Neyse ki hayatta kalıyor yine! Mutfağında piyano olan ve piyano başında şarkılar söylenen bir evde yaşayan biri için fazla hüzünlü ve açıklanamaz gibi bu yaşamdan vazgeçme isteği. İnsan hayatta sıcak bir yuva, plaklarıyla mutlu bir eş ve "Harika Şeyler Listesi"ne inanan bir çocuktan başka ne ister ki? 

Siz kaçıncı maddesindesiniz? 

Kahramanız bir yerde vedalaştığı "Harika Şeyler Listesi"yle üniversitede hayatına giren Sam sayesinde yeniden buluşuyor. Öyle ya Sam ile kitaplar okuyor, onlar üzerine konuşuyor ve listenin hiç de mantıksız bir şey olmadığına bir de onun sayesinde ikna oluyor. Ve aşk listenin kaçıncı maddesi bilmiyorum ama onları buluyor. Evleniyorlar. Kahramanımızın çocuk kalbinin tanıklıkları onu zamanla içine kapanık, mutsuz öyle ki "Harika Şeyler Listesi"ni çöpe atacak kadar mutsuz biri hâline getiriyor. Sam, "Harika Şeyler Listesi"ni kurtarmayı başarıyor ama evliliklerini hayır. Ve anne bir kez daha deniyor. Bu defa sonuç farklı. Kahramanımız artık 30 yaşında. Piyano susmuş. Ve kahramanımız yeniden altı yaşında ebeveynlerinden birinin onu okuldan almasını bekleyen o çocuk oluyor. Telefonun ucunda altı yaşındayken ayağındaki çorabı çıkarıp eline geçiren Bayan Peterson var. Annesinin ilk denemesi sonrası onu dinleyen okuldaki danışmanı. Duncan Mcmillan ve Jonhy Donahoe'nun yazdığı Talimhane Tiyatrosu'nun yeni oyunu Holden Caulfield ile "Çavdar Tarlası”nda yürüyüşe çıkmış hissi uyandırıyor. Birçok izleyiciye sahne tozu yutturan interaktif bir oyun olması da eğlenceli, duygusal bağı kuvvetlendiren etmenlerden. Oyunun en iyi yardımcı oyuncusu ise kuşkusuz müzikleri. "Harika Şeyler Listesi" bir milyonuncu maddeyle son buluyor. Oyunun sonunda Bora Akkaş, "Harika Şeyler Listesi"ne gönlümüzce ek yapabileceğimizi söyleyerek sahneden çekiliyor. Ve aslında oyun tüm salonun "Ahhh" diye ince bir sızının dudaklarından dökülmesiyle çocuk kalbimizde oynamaya devam ediyor. Sahi, siz harika şeyler listenizin kaçıncı maddesindesiniz?