05.06.2018 - 14:37 | Son Güncellenme:
DHA
Manisa'nın Akhisar ilçesinde yaşayan Topçu Ailesi'nin küçük kızı Zeynep, iki yıldır lösemi tedavisi görüyor. İlk teşhisin konulduğu 3 Haziran 2016 yılından itibaren Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi'nde tedavi gören Zeynep'in ailesi, ilik nakli için uyumlu bulunan donörün bağıştan vazgeçmesi üzerine yıkıldı. Zeynep'in durumunun birkaç gün önce daha da ciddileştiğini söyleyen baba Abdülkadir Topçu, Almanya'dan gelen sonuçlara göre hastalığın ikinci kez nüksettiğini öğrendiklerini anlattı. Zeynep şimdi yanında kalan annesi ve doktorları dışında kimseyle görüşemiyor.
'6 AYDIR UYUMLU İLİK ARIYORUZ'
Zeynep'in bir süredir merdivenden inip çıkmakta bile zorlandığını anlatan baba Abdülkadir Topçu, "Çok zor durumdayız, acilen ilik nakli gerekiyor. Aksi takdirde tedavisi mümkün değil. 5- 6 aydır uyumlu ilik arıyoruz. 50 binde 1 kişininki uyumlu oluyor. 1 ay önce 'bulundu' diye bilgi geldi. Kızımız da biz de çok sevindik. Ancak 15 gün içinde donörün verici olmaktan vazgeçtiğini duyduk. Nerede olduğunu ve ismini bilmiyoruz. 30-35 yaşlarında bir erkekmiş. Donörümüz 21 Haziran'a gün vermişti. Ne oldu da vazgeçti anlayamadık" dedi. Bağışın gönüllülük esasına göre yapıldığını dile getiren Topçu, bağışçının Kızılay Kan Merkezi'ne gidip kan verdiğini ve ilik bankasına kaydolduğunu söyledi. İlik nakli bekleyen tüm hastaların taramanın ardından uygun ilik varsa eşleştiğini belirten Topçu, "Zeynep'in iki ağabeyine ve ailedeki herkese tek tek bakıldı. Uyumlu kimse bulunamadı. Vazgeçen donörümüz bizi dinliyorsa sesimizi duysun. Kızılay'a gidip müracaatınızı yapın. Bu iş gönüllülük işi. Birçok çocuğun hayatı kararıyor. Uyum sağlayan donörler lütfen gidip verici olsun" diye konuştu.
ZEYNEP, DONÖRÜN VAZGEÇTİĞİNİ BİLMİYOR
Kızı Zeynep'in son gelişmelerden haberinin olmadığını baba Abdülkadir Topçu, şunları ifade etti: "Hastalığımız bir sene önce nüksetmişti. Şimdi bir daha tekrarladı. Doktorlarımız 'Bir kez daha tekrar etmemesi lazım yoksa hastayı kaybedebiliriz' demişti. Vücudu artık kemoterapiyi kaldıramaz. Yere oturuyor, ben elinden tutmasam ayağa kalkamıyor. Ona donörün vazgeçtiğini tam söyleyemedik. Yeni arayışlarımız olduğunu duydu. Artık 8 yaşında, her şeyi anlıyor. Arkadaşları ikinci sınıfı bitiriyor ama o iki yıldır hastane ortamında yaşıyor. Madem gönüllü oldunuz, lütfen verici olun. Kızımızın hayatı buna bağlı. Bağış bekleyen hastaların hepsi çocuk. Açmadan solduruyoruz tomurcukları."