Yükü yaşından ağır

Bugün Dünya Çocuk Günü. Milyonlarca çocuk, çocukluğundan sıyrılmış, evsiz, vatansız, aç; oyunda, okulda olması gerekirken tarlada, fabrikada, sokaklarda çalıştırılıyor. Onlardan biri de Suriye’deki iç savaş nedeniyle Türkiye’ye gelen R.M. adlı 11 yaşındaki çocuk. Kağıt toplayıcılığı yapan R.M. ile İzmir’deki depremden sonra sokakta karşılaştık. Küçük R.M. yaşıtları parkta oyun oynarken, harçlığını çıkarmak için sırtında onlarca kilo ağırlığındaki kağıt arabasını çekiyordu. R. yaşıtları gibi oyun oynaması gerekirken taşıdığı yük için “Artık buna alıştım” dedi.

Akranları oyun oynuyordu

20 Kasım Dünya Çocuk Günü’nde milyonlarca çocuk haklarına çok uzak... Savaş, gelir adaletsizliği ve istismar çocukluğu yok ediyor. Milyonlarca çocuk savaş mağduru ve bu çocukların yaklaşık 1.5 milyonu ülkemizde yaşıyor. Türkiye’de binlerce çocuğu tehdit eden etkenlerde; şiddet, cinsel istismar, erken yaşta evlilik, çocuk işçiliği ve eğitime erişememek başı çekiyor. 11 yaşındaki R.M. o çocuklardan yalnızca biri. Onunla geçtiğimiz günlerde İzmir’de meydana gelen depremden sonra çadır kentte karşılaştık. R.M.’nin yaşıtları, kurulan çocuk çadırında oyunlar oynayıp, depremin izlerini silmeye çalışıyordu. Ancak aynı yerde küçük R. ise yaşından ağır, kağıt toplama arabasıyla çocukların çevresindeki kartonları topluyordu. Ara ara da uzun uzun yaşıtlarının oynadığı oyunları seyrediyordu. Oysa o çocuktu ve o da depremi ve benzer korkuları yaşamıştı. Ama o çevresindeki yaşıtları gibi şanslı değildi ve çalışması gerekiyordu...

11 yaşındaki R.M., Çiğdem Yılmaz’a doktor olmak istediğini anlattı.  Fotoğraf: Gökhan Kam

‘Doktor olmak istiyorum’

Yanına yaklaşıp kim olduğunu sorduğumuzda, 11 yaşındaki R.M. ve ailesinin Suriye’deki iç savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınmış milyonlarca kişi arasında olduğunu öğrendik. 8 yıl önce Halep’ten gelen aile, İzmir’in Konak İlçesi Yeşildere Mahallesi’nde yaşıyor. Doktor olmak istediğini söyleyen R.M., “Biz beş kardeşiz. Benden büyük bir ağabeyim var, o da benim gibi kağıt topluyor. Babamız da kağıt topluyor. Ben okuldan gelince arabamı alıyorum, kağıt toplamaya çıkıyorum sonra da bu topladığımız kağıtları depoya götürüyoruz. Deprem olduğunda evdeki eşyalarımız devrildi. Hepimiz dışarıya kaçtık, biraz korktuk, mahalledeki herkes dışarı çıkmıştı. Akşama kadar dışarıda durduk, sonra eve girdik. Evimizin duvarları biraz çatladı” dedi. Küçük R.’nin kağıt toplama arabasının da oldukça ağır olduğu dikkatimizi çekti. R. taşımakta zorlandığı kağıt toplama arabası için de alışkın olduğunu söyledi.