Böyle zamanlarda boyları küçük ama maarifetleri büyük olan hücreleri, kertenkelelere yardım ediyor. Kertenkele yakalanmayınca hayatı da kurtulmuş oluyor. Bazı gekolar, skinkler, semenderler de tıpkı kertenkeleler gibi kuyruklarından yakalandıklarında, kuyruklarının bir kısmını feda ederek kaçabiliyor. Kertenkelenin gövdesinden ayrılan kuyruk, hareket etmeye devam eder ve onu yakalamak isteyenleri şaşırtır. Bu sırada hızlı kertenkele de kaçabilir. Merak etmeyin, kertenkele yeni kuyruğuna kısa süre içinde kavuşacak. Kertenkeleler, kaybolduktan veya koptuktan sonra kuyruklarını yenileme yeteneğine sahip. Kertenkelelerin çoğunun kuyruğu 12 haftada eski halini alıyor. Bazılarının kuyruklarıysa türlerde 4-5 haftada yenilenebiliyor sürebilir. Tehlike anında avcıyı yanıltıp, kaçıp saklanmak için lizozomdan yani kuyruğu oluşturan her bir hücresinin midesinden sıvılar salgılanıyor. Bu salgı sayesinde kuyruktaki hücreler patlıyor ve kuyruk kopmuş oluyor. Daha sonra hücrelere enerji veren organ olan mitokondri hemen işe koyuluyor ve içindeki enerji ile kaslara ‘hareket et’ diye mesaj gönderiyor. Böylece kertenkelelerin kopan kuyrukları hareket etmeye devam ederken kertenkele kaçıyor. Kuyruk kopunca yenileniyor olsa da kopan kuyruktan yeni bir kertenkele meydana gelmiyor. Yeni kertenkelelerin oluşması için tavuk yumurtasından çok çok daha küçük yumurtaların içindeki minik kertenkelelerin doğması gerekiyor.