İsyan Sözleri 2023: Hayata İsyan Ederek Yaşayan İnsanlar İçin İsyan Dolu Sözler
Özel olarak hazırlanmış sözler içerisinde en fazla sevilen örnekler hayata karşı isyankar cümlelerdir. Aslında bu İsyan sözcükleri hem insanlara hem de haksızlığa karşı yapılan bir isyan olarak da öne çıkar. İnsanlar bu sözleri eski zamanlarda duvarlara yazar ya da haykırarak dile getirirdi. Ancak günümüz teknolojisi ile beraber artık bu özel isyankar sözler sosyal medya platformlarında hayat buluyor. İşte isyan sözleri: hayata isyan ederek yaşayan insanlar için isyan dolu sözler.
Bazı insanlar şanslı bazı insanlar ise şanssız doğar. Ancak bazı insanlar vardır ki hayata karşı isyankar olarak doğar. Yaşadıkları ve karşılaştıkları pek çok duruma karşı isyan halindedirler. Ancak bu konudaki duygu ve düşüncelerini ifade edebilmek için ise bazen zorlanırlar. İşte bu tür durumlara karşı isyan sözleri en anlamlı ve derin karşılığı ile kullanım imkanı tanıyor. Geçmişten günümüze gelmiş ve çok en çok kullanılan özel isyan sözleri, özgürce kullanım imkanı vermektedir. Özellikle hayata isyan ederek yaşayan insanlar için en özel İsyan dolu sözler arasından tercih yaparak, sosyal medya platformları üzerinden haykırabilirsiniz.
Samimiyet arıyorum. Dili süslü ama yürekleri boş insanlardan boğuldum.
Empati bitti... Artık herkese antipati.
Sorunun kendinde olduğunu anlamayan insanlar, çözümü başkalarının huzurunu bozmakta bulur.
O Kadar çok yoruluyorum ki bazen hayattan… Kapayınca gözlerimi bir daha açasım gelmiyor inan.
Bir şey sizi mutlu ediyorsa başkasına mantıklı gelmek zorunda değil.
İçine atıp bağırmak istediğin şeyleri… Dua’ya dök, Umud’a dök, ama sakın isyana dökme. Onlar seni kırdı ama sen rabbini kırma…
“Üzülme değmez” sözünü duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten üzülmem üzüldüğüm şey, değmeyenlere yüreğimin değmiş olması…!
Bir şeyden çok eminim… kendimi üzdüğüm kadar kimseyi üzmedim hayatta.
Bir gün benden ayrılırsan sanma ki ardından ağıt yakarım dünyaya bir pembe gözlük takıp sana şu lanet sözleri yağdırırım. Evlendiğin kişi Azrail, damatlığın kefen, kurduğun yuva mezarın olsun…
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer, aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun? Etme! İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme
Ölsen bile benden kurtulamazsın kefen olur bedenini sararım. Yağmur olur üzerine yağarım. Çiçek olur mezarında açarım. Ölsen bile benden kurtulamazsın.
Dönüp dolaşıp aynı noktaya geliyorsan… Giderken aldığın ” Ah “tandır.
Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?
Başını göğsüme yasladığında tek bir düşmanım vardır: geçip giden zaman.
Aşk sevgiye isyanda, ağlıyor gökler, yavaşça güneş batmakta, gök karanlık ay ağlamakta.
Kim bilir hangi akşam güneşle beraber bende söneceğim kim bilir hangi ellerden son suyumu içeceğim, belki göremeden öleceğim fakat yine de seni ‘ebediyen seveceğim.’
Dünyada iki kör tanıdım; biri beni görmeyen şen, biri de senden başkasını görmeyen ben.
Yanına gelecek yüzüm yok. Benim çoktan doldu tanrım günah defterim, öyle çok günah işledim ki ben isyan etti günah defterim.
Eğer beni bu sokakta, bu semtte, bu şehirde bulamazsan sevgilim bil ki ben, gözlerinin daldığı yerdeyim…
Yalnızlık gecelerin, ümit bekleyenlerin, hayal çaresizlerin, yağmur sokakların, tebessüm dudakların, sen ise yalnız benimsin bir tanem…
Güller hep ellerinde açsın ama dikenleri batmasın sevda hep seni bulsun ama seni yaralamasın mutluluk hep yüreğine dolsun ama beni unutturmasın.
Sana seni anlatamam isyan edersin, aşkı tekrar istemem ziyan edersin, seninle vardım seninle soldum, bir varlığım yok ki muradım olsun!
Gel isyanım ol, gel günahım ol, ne gelirse gelsin başıma sonunda sebep yeter ki sen ol.
Yağmurdan sonra büyürmüş başak, sevgiler zamanla olgunlaşırmış… Bir gün gözlerimin içine bak anlarsın ölüler niçin yaşarmış…
Tutar yönünü şaşırır hasret cehennemine düşersin. Sonra o kadar uğraş ki o yangını söndüresin.
Sevgilim baş çeker, naz ederse, gamlara atar, kararsız korsa beni, bir kez olsun ah demem, inat için. “Ah’a” da kızmışım ben!
Gitmek gerekir bazen, düşünmeden, yormadan , yorulmadan...
Dışımda kahkahalardan bir suret, içimde kan ağlayan bir çocuk var.
Edepli edebinden susar, edepsiz de ben susturdum zanneder.
İnsanlık o kadar çok ilerlediki artık gözükmüyor!
Ve bir gün kalem diyecek ki Bu kadar yazdığın yeter. Artık çiz gitsin…
Duy beni kalleş karanlık duy beni ey yalnızlık. Sabahı bir gelin türkü çığıracak kaval sesiyle, toylar kurulacak günün ilk güneşiyle ve yürekler tutuşacak, yürekler yanacak aşk ateşiyle…
Kaybolur zaman saçlarında gözlerim sokaklarda sebebi isyan aşkım içim yanar, içim kanar da isyan! Geriye bir avuç yalan beni bu derde sen attın da, gittin ya kafam hep duman.
Seni seninle sevmeme engel oldun ama ben seni sensiz de sevebiliyorum, buna da engel olabilecek misin?
Üç kuruşluk insana beş kuruşluk değer verirsen kalan iki kuruşa da seni satar!
Ağlamak isyansa her gün ağlıyorum, gülmek bir oyunsa o oyunu hiç bilmiyorum, sevmek suçsa beni affetme çünkü seni her şeyden çok seviyorum.
Huzur içinde ellerimi kavuşturuyor ve bekliyorum, rüzgâra, gel gide ya da denize aldırmıyorum ve artık zamana ya da kadere isyan etmiyorum, bana ait bana gelecek çünkü…
İsyan etme ey gökyüzü uğraşma bu kadar mümkün değil benim kadar ağlayamazsın.
Yaprak döken gençliğimin satır aralarında altı kırmızıyla çizilmiş ve tırnak içine alınmış suskunluğumun baş harflerisin.
Yanında benden yakın başka biri de olsa, her şeyi inkâr etmiş inandırmış olsan da ve ona duygulanmış sevdalanmış olsan da, biliyorum bu gece beni düşüneceksin…
Seni düşünür, seni özlerim, sevgilerin özlemlerin derinliğinde ne olur kır şeytanın bacağını bir kez beni hatırla, bir sonbahar serinliğinde…
Gül bahçesinde geçse de ömrüm, inan üstüne gül koklamam gülüm, seni koklamak olsa da ölüm, uğrunda ölmeye değer gülüm.
Yok kimseye isyanım, isyanım kendime nasıl kandım senin o tatlı sözlerine!
Bir gün bir rüzgâr eserse oralara benim sana olan sevgimi fısıldarsa kulağına unutma sende bana bir tutam sevgi yolla…
Ömrümde yapabildiğim en güzel şey adına ve aşkına isyan etmek isyankâr olmak…
Önce düştüğümde kalkmayı öğrendim sonra aleve dokunduğumda acıyı sevmeyi öğrendim sevilmeyi sonra terk edilip beklemeyi sayende unutulmayı da öğrendim her şeyi öğrendim de yalnız unutmayı öğrenemedim.
Rüyalarını gül yapraklarıyla yatağını papatyalarla süsledim, üzerini sevgiyle örtüp tüm kâbusları aldım ki en güzel rüyaları sen göresin.
Dünyan öyle bir kararsın ki, seni aydınlatan tek ışık gözlerim olsun.
Madem çaresizliğe hüküm giymiş bu hayat, o zaman ölmek için yaşamak gerek.
Anlamlı En Güzel Sözler için TIKLAYINIZ
