Korsanlık sistemi ‘demokratik’ çıktı

İngiliz yazar ve tarihçi Rebecca Simon, yeni çıkan “Korsan Kanunları: Yasalar ve Gemide Yaşam” adlı kitabında filmlere konu olan korsanlarla ilgili ilginç gerçekleri yazarken, deniz hırsızı olarak bilinen korsanların aslında “demokratik” bir sistemleri olduğunu ortaya koydu. Korsanlığın “altın çağı” kabul edilen 17. ve 18. yüzyıllarda korsanlarla ilgili gerçeklerin roman ve filmlerde aktarılanlardan çok farklı olduğunu belirten Simon, “gömülü hazinelerin” de bir şehir efsanesi olduğunu dile getirdi. Simon, “Korsanlar ilk etapta değerli hazinelerle ilgilenmiyordu. Çok daha önemli olan, denizde uzun süre boyunca kullanabilecekleri halat, yelkenler, aletler, yiyecek ve su gibi malzemelerdi” dedi.

Ganimet paylaşımı

Korsan gemilerindeki yaşamın “demokratik” olduğuna dikkat çeken Simon, mürettebatın cezalardan geminin nereye gitmesi gerektiğine kadar her şeyi oyladığını ve kaptanın da bu oylamaya uyduğunu söyledi. Yazar, “Mürettebatın kaptanla yemek yeme, her an kamarasına girme ve hatta ona küfretme hakkı vardı. Mürettebat eğer kaptanın onlara karşı davranış şeklini beğenmezse, kaptanı değiştirmek için oylama yapabiliyordu” dedi. Ganimetlerin eşit olarak rütbeye göre paylaşıldığını belirten Simon, yaralanmalar için herkesin ortak bir birikime ödeme yaptığını ifade etti.

Geminin altından geçirme cezası

Yazar Simon, filmlerdeki korsan cezalarından olan kişiyi denize düşme riskiyle burun buruna getiren yüksek bir direkte yürütme yönteminin de şehir efsanesi olduğunu belirtti. Ancak yazar, en kötü korsan cezasının kişinin bir halatla geminin altından geçirilmesi olduğunu söyledi. Simon, kitabında “Suçlu adam bir halata bağlanırdı ve ardından geminin altına sürüklendi. Suya düşmek sizi öldürmediyse, muhtemelen vücudunuz geminin midye kaplı tabanına sürtünürken kaptığınız bir enfeksiyon nedeniyle ölürdünüz. Ayrıca bu süreçte boğulabilirdiniz. Aslında çok az korsan yüzme biliyordu” dedi.