GELSiN, GECE BiLDiĞi GiBi

İlk durak; Galata... Building’teki “entertainbul” partisi şehrin yaratıcı tayfasını toplamış, eğlendiriyor. Doğan Apartmanı sokağında verilen ufak ama leziz partiler tam gaz devam etse de Galata’dan yükselen gece ateşi her an sönebilir. Mavra ve Building’in önünde, Doğan Apartmanı sakinlerinin önderliğinde, her daim hissedilen bir mahalle baskısı söz konusu. Biraz müzik, biraz içki için bir yokuş tırmanın ve Asmalımescit’tesiniz. Asmalımescit’te kimin hangi dükkana geldiği belli değil. Ortak alanlarda komün hayat başlamış. Belirli bir mekâna değil, tüm mekânların kapı önüne gidiliyor. Müzik içeride, insanlar dışarıda. Derme çatma şemsiye ve taburelerle dış alanlar yaşanır hale getirilmiş. Bir de yeniler var:

Faces, Ugly, Corner, Mirror. Bunlar da kalkmış, gelmiş. Ama ne yapıyorlar, kimdir, nedir bilinmez. Otto ise hep aynı. Aynı tat, aynı kıvam devam ediyorlar. Yenisi, sonradan gelme Asmalı müdavimlerini ağırlasa da eski Otto yine rahat, eğlenceli ve bol muhabbetli. Özge Özpirinççi, Altan Engin Düzyatan ve Saadet Işıl Aksoy, o gece sıfır kompleks, sokak ortasında shot’layıp, eş dostla sohbet ederek tanınmamak için kendini şapka ve gözlüğün altına gizleyen, etrafını iri kıyımlı adamlarla ören ünlü imajını yıkıyor. Otto’nun önü güzel kalabalıkla yeşermişken jet hızıyla geçen, bir adet asabi Hüsnü Şenlendirici sayesinde hava buz kesiyor. Babylon konseri çıkışı, basından ondan bundan, alacaklı misali kaçışı, geçip gittiği sokağı bile huzursuz etmeye yetiyor.

Scotch’dan şahane hüzün tablosu
Otto’dan aşağı doğru yuvarlanıp, Public’in kapısındayız. Kapı yine asabi, birilerine “Alamayız kardeşim” nutkunu çekmekle meşgul. İçerisi ise hafta sonu kalabalığından yoksun, üst katta yoğunlaşmış, özel parti havasında bir kitle var. Kadro ortaya karışık: Betina Hakko, DJ’in hemen önünde, Billie Jean eşliğinde, tek başına dans ediyor. Mudo’nun sahibi Mustafa Taviloğlu, yakınındaki genç kızlara oğlunun yakışıklılığından ve başarılarından bahsederken, Melkan Tabanlıoğlu ve arkadaşlarının ev partisindeymişçesine rahat ve kimselere aldırış etmeden eğlenmesi, Public’e enteresan bir hava katıyor. Public çıkışı alkol eşiğinden geçmiş, saat 03.00’ü çoktan devirmişiz. ‘Batacağımız kadar batalım’ kararıyla son bir nefes “Scotch” lafı çıkıyor ağızdan. Scotch’da gözüm sahnedeki ışıltılı disko topunun altından bir an olsun ayrılmayan Süreyya Yalçın’a takılıyor. Ağır makyajının altındaki ağır hasarlı yüreği, etrafını saran sürekli gülmek için programlanmış dostlarına inanmak isteyen bakışı, ışıltıdan uzaklaştığı an söneceğine dair korkusu tuhaf bir hüzün saçıyor etrafa. Sabaha karşı, üç kişinin yardımıyla, Scotch’un merdivenlerini çıkmaya çalışması ise bu şahane hüzün tablosunu tamamlamaya yetiyor.