Aile bağlarının göreceli olarak zayıf olduğu yerlerdir Batı toplumları. Bunun bir tek istisnası vardır: Noel ve yılbaşları. Ekim ayından itibaren hazırlıklar, hediye merasimleri başlar. Yeni yıl şarkıları ve sokak süslemeleriyle de aralık ayında heyecan iyice doruğa çıkar. Ne otobüs, ne uçak bileti kalır o tarihler için. Herkes ailesinin ve sevdiklerinin yanına gider.
Türkiye’de de her geçen sene, yılbaşı kutlamaları daha görkemli hale geliyor. Kimileri buna ‘Batı özentisi’ gözüyle baksa da, bir yılın bitmesi ve yenisinin başlamasını sevdiklerimizle hoş vakit geçirerek kutlamanın hiçbir zararı olmayacağını düşünenlerdenim. Özel günleri, özel tutmakta yarar var.
Yılbaşı gecelerinin olmazsa olmazı, tabii ki yemek. Tüm dost toplantılarında olduğu gibi ne yenileceği ve nerede yenileceği, aralık ayının en moda konusu. Akla ilk gelen şey, hindi. Daha sonra da garnitür olarak kış sebzeleri. Benim oldum olası hindiyle aram pek sıcak olmadı. Kuru ve yavan gelmiştir tadı. Onun yerine, kışı da anımsatan av hayvanları her daim daha cazip gelir.
Ülkemizde av hayvanlarına gereken ilginin gösterilmediğini düşünüyorum. Yurt dışında sonbaharın gelmesi ve av mevsiminin başlamasıyla tüm yaban hayvanlarını şık restoranların mönülerinde görebilirsiniz. Özellikle geyik, yaban tavşanı ve sülün benim favorilerimden. Dağ kekiği gibi doğal ve aroması kuvvetli ürünlerle beslendiklerinden, etlerinin kendilerine has, hoş bir tadı oluyor. Belki bu seneki yeni yıl mönünüzde değişiklik yapıp, bunlardan birini deneyebilirsiniz.
Av hayvanlarıyla en güzel eşleşen de, kestane, brüksel lahanası, yaban mersinleri gibi aromatik olarak bu etlerle boy olçüşebilecek sebzeler. Elma püresi diğer bir hoş garnitür. İyi hazırlanmış patates püresi veya pilav da yılbaşı sofralarında güzel gidebilecek yemeklerden.
İçecek olarak ilk akla gelense, şampanya. Uzun yıllar boyunca, pahalıya satılan kötü köpüklü şaraplar yüzünden, şampanyanın parlak bir imajı yoktur ülkemizde. Kutlama ve başlangıçların içkisi olan şampanyanın iyi yapılan örneklerinin, insanı baştan çıkarıcı bir özelliği vardır halbuki.
Yemeklerin ve içeceklerin tatlarından çok, kiminle hangi atmosferde yenildiği bana her zaman daha önemli gelmiştir. İçinde sevgi olmayan bir toplulukla yenilen hiçbir yemeğin, tat hafızamda yeri yok doğrusu. Hatıralarımız ne yediğimizden çok kiminle yediğimiz üzerine. Benim tavsiyem, en sevdiklerinizle birlikte, içine emek ve özen katılmış bir yemek eşliğinde, huzurlu bir yeni yıl yemeği yemenizdir. Gerisi boş gibi geliyor...