Geçen yazdan beri en çok yapmak istediğim şeydi, birkaç arkadaş bir araya gelip Gümüşlük sahilinde bir ev tutmak.
Mimoza’nın sırasında minik bir köy evinde yazı geçirmek, sabah yüzümü yıkamadan, evin önünden denize atlayarak uyanmak, sonra hem manzarayı, hem evin önünden geçenleri izleyerek sevdiklerimle günü geçirmek...
Hayalimdi, bu kadar kolay olacağını hiç tahmin etmemiştim.
ŞEHİRLİNİN KÖYLE İMTİHANI
Her şey şöyle başladı...
Son bir hafta “Ama yazın son hafta sonu bu” konuşmalarıyla geçti.
Farklı tatil planları yapıldı, sonra organize olunamadı.
Cuma gecesi itibariyle “N’apalım, yazın son hafta sonunda İstanbul’da da eğleniriz” diye kendi kendimizi avutmaya kalktık.
Olmadı. “Hadi” dedik, “Gümüşlük’te iki günlük bir ev bulur muyuz acaba?”
Uzun bir telefon trafiğinden sonra evimiz hazırdı.
Sıra geldi uçak biletlerine. Uçaklar doluydu ama yılmadık.
Gerekirse, en olmadık saatlerde uçacak ama yine de yazın son hafta sonunu Gümüşlük’teki evimizde geçirecektik.
Plan, Gümüşlük’ten çıkmamaktı.
Evden iki adım uzaklıktaki Mimoza’da güzel bir akşam yemeği yiyecek, sonra minik bahçemizde oturacaktık. Deniz, şarap, Club Gümüşlük’te akşamüstü, Mimoza’da harika bir yemek darken, yemek sonrası kurtlanmaya başladık.
Ne yaparsak yapalım, şehir insanıyız.
Ne kadar istersek isteyelim, köy hayatına bir gün bile dayanamıyoruz işte.
NEV VE YOL PROJECT
Önce Özak’a, Nev konserine gittik. Gittiğimize de pişman olduk.
Nev’in her cümleye “Lan” diye başlaması, şarkı söylemek yerine herkese saydırması, bunu da Gümüşlük gibi bir yerde, her şeyin fazlasıyla farkında olan köy ahalisine yapması son derece yersiz ve gereksizdi.
Dayanamadık, ver elini Bodrum Marina...
Marina’da Yol Project sahneye çıkıyordu. Nev’de işittiğimiz azarlardan sonra ilaç gibi geldi.
ADAMİK’TEN PENGUEN’E
Konser bitti, çıkışta bir tekneye atlandı ve doğru barlar sokağına...
Barlar sokağında Adamik’te sandozla başlayıp, Yunuslar Karadeniz Fırını’ndan börek, Penguen’den balbadem dondurma alarak ilerlerken konumuz belliydi, Bodrum’da geçirdiğimiz çocukluk
günleri...
MAVİ’DE HAYAL KIRIKLIĞI
İşte o yıllardan kalan sayılı yerden biri Mavi.
Gecenin finali için esas hedef.
Yılların Mavi’si.
Mavi’de yaz boyunca Bora Uzer sahneye çıkıyordu.
Bu gece de sahnede Bora vardı. Müzik değil ama Mavi hayal kırıklığı yarattı.
Bodrum’un en köklü mekanlarından birinde, bırakın istediğiniz marka içki bulmayı; adını sanını duymadığınız, etiketinden de hiçbir şey belli olmayan tuhaf şişeler vardı.
Sonunda garson imdada yetişti,
“En iyisi bira için” dedi.
İşte o zaman, ister istemez bir kez daha Yunan adalarıyla farklarımıza geldi konu.
Mavi sonrası Gümüşlük’e dönerken hala söyleniyorduk. Sabah 6 sularında Gümüşlük’e geldiğimizde ise konuştuklarımızı unutuverdik. Dünyada yok böyle bir yer!
İyi ki yazın son hafta sonunu burada geçiriyoruz.
Şimdi izninizle ben yüzmeye gidiyorum.