Şahika Ercümen ile ne konuştuk?
Önceki gece, Cumhuriyet Bayramı resepsiyonundan dönüşünde gördüm Şahika’yı.
Geçen pazar günü, akıllı telefonlar bile Türkiye saatine adapte olamamışken uyanabilenler, TV karşısına kilitlenip nefeslerini tuttu.
Serbest dalış rekortmeni Şahika Ercümen’in yeni rekor denemesini izlemek için.
Canlı izleyenlerin bir kısmı gözlerini kapadı heyecandan, bir kısmı çığlıklar attı.
Şahika tek nefeste, tüpsüz 91 metrelik rekorunu 100’e yükseltme hedefiyle 100 metreden çıkarken baygınlık geçirmişti.
Bizim için korkunç bir andı, kalbimiz yerinden fırlayacak gibi olduk.
Oysa Şahika ve ekibi ve tabii serbest dalış uzmanları için bu, her zaman başa gelebilecek bir şeydi.
Çok değil, sadece birkaç gün önce aramıştı Şahika.
Sesi çok neşeliydi, “Çok iyi hazırlandım, 110 metreye kadar inebiliyorum, bugün de indim, hafta sonu rekor denememe Kaş’a gelir misin?” demişti.
“Bu kadar önemli bir hazırlık sürecinde, sen program yapmakla uğraşma, dinlenmeye çalış, ben ekibine haber veririm” diye cevap vermiştim.
Çok istemiştim, ama gidememiştim.
TV başında, onu sudan çıkarkan izlerken iyi ki orada değildim, bir de bana müdahale etmek zorunda kalırlardı diye geçti aklımdan.
‘Gelecek yaz tekrar deneyeceğim’
Yaşananlar sadece bizim için değil, Şahika için de beklenmedik bir durumdu.
“Ben kendimi aylardır kapatmıştım, çok hazırdım. O yüzden hiç böyle bir şey beklemiyordum. En çok da “Ölümden döndü” başlıklı haberlere üzüldüm. Sokakta beni görenler sağlığımdan endişe duyduklarını söylüyor, üzülüyorum. Sağlığım iyi, beni merak etmeyin. Bu, serbest dalışta rastlanan bir durum” diyor.
Kurallara göre 2 gün içinde tekrar rekor denemesi yapması mümkündü.
Peki ama neden yapmadı?
“Bu kadar üst üste kendime yüklenmeyi doğru bulmadım, ama bu sefer olmadı demek bir daha olmayacak demek değil. Her son bir başlangıç. Gelecek yaz tekrar deneyeceğim.” diyor.
TEGV için bağış topluyor
“Benim için rekordan öte iki anlamlı durum vardı: Çanakkale Deniz Zaferi’nin 100. yılında şehitlerimize ithafen dalmak ve bu süreçte çocuklarımızın eğitim masrafları için bağış toplayabilmek. Şehitlerimizi, antrenmanda defalarca 100 metre ve üzerine dalarak minnetle andık ve anıyoruz. Çocuklarımız için ise hala TEGV ile bağış toplamaya devam ediyoruz” diye anlatmaya devam ediyor.
Bu arada da onlarca proje sayıyor, aklı sürekli daha neler yapabileceğinde…
Yakında onu bir TV yarışmasında izleyebiliriz ama daha kesinleşmiş değil.
Sanki daha 1 hafta önce yaşadıkları kendisinden çok, izleyenleri etkilemiş gibi.
Çünkü Şahika çok güçlü ve çok cesur.
Bir astım hastasının Dünya Serbest Dalış Rekortmeni olması başlı başına büyük bir başarı. Şahika, ne istediğini çok iyi biliyor ve vazgeçmeye hiç niyeti yok.
Tutkuyla yapıyor her yaptığını, biraz da deli inadı var.
Zaten tüpsüz tek nefeste 100 metreye başka türlü inilmez.