Her ölüm erkendir; hele ki senin bu dünyada olmana sebep kişi gidince! Annemsiz geçen sekizinci gün... Dostlarınla kafanı dağıtamadığın, hatıralarını canlandıracak yerlere gidemediğin, geride kalanlarla sarılamadığın sekiz gün! Annem, pozitifliğiyle üç yıldan fazla süre, bir kere bile şikayet etmeden bu illeti alt edeceğinin ümidini vermişti hep bize... Adı üstünde kötü hastalık... Midesine yaptığı etki nedeniyle girdiği ameliyatta yenik düştü! Bu dönem ölüm her zamankinden daha zor belki de! Virüs çevrene bulaşmasa da onun kurallarıyla mücadele etmek zorunda kalıyorsun. Anneni ameliyata uğurladıktan sonra yoğun bakıma giremiyor, vedalaşmanı morgda yapıyorsun. En acısıysa, geride kaldığın kardeşine, babana sarılamamak! Herkesin yüzünde maske, gözleri kıpkırmızı ve yaşlı... O sarılma içgüdünü babanı, kendini korumak adına zincirliyorsun. Sevenleri ona son vedasını sosyal mesafeden yapıyor... Onun çok sevdiği evinde taziye kabul etmekten kaçınıyoruz. O an anlıyorum ki; dokunmak ve sarılmak bu dünyadaki en büyük ihtiyaç! Sadece babama ve kardeşime değil, ‘ya bulaştıysa’ korkusuyla hamile eşime ve oğluma bile sarılamadım...
O yüzden bu düşmanın bir an önce yok olması için uzmanları dinleyin ve evde kalın! Annemin vefatında gördüm ki, sağlık sistemi şu an tüm gücüyle bu virüsle savaşıyor. Maalesef hastanelerde virüsün yayılma oranı çok yüksek. Sağlık sistemi çöküntüde olsa da ABD’nin mantıklı çözümlerden birini uyguladığı kanaatindeyim. New York’a demirleyen yüzen hastane Comfort’a, koronavirüs şüphesi olanlar adım atamıyor. Diğer hastalıklarla mücadele edenleri korumaya çalışıyorlar. Şu dönem bebek bekleyen her ebeveyn gibi ben de endişeliyim. Hep ölümleri konuşuyoruz; ama doğacak bu yeni canları riskten uzak tutsak... Keşke bu zor dönemde dünyaya gözünü açacak bebekler için Sağlık Bakanlığı’nın belirlediği pandemi olmayan hastaneler olsa, hamileler virüs kapma endişesi yaşamasa...
EKONOMİYİ AYAKTA TUTANLAR
Şu günlerde bizi ayakta tutacak en önemli his pozitiflik! Elbet bu günler de geçecek...
Eve kapandığımız günlerde daha çok bakar olduk Twitter’a... Bu mecranın gediklisi negatif entelektüeller, linçleriyle içimizdeki tüm umudu tüketiyor. Şu günlerde linç hedeflerinde dolaylı olarak kuryeyle çalışan şirket ve büyük market zinciri servisleri var. Sağlık personelini başka bir mertebede değerlendirirsek de, şu dönemin gizli kahramanı bu kurye arkadaşlar...
Entelektüel arkadaş; onlar işini iyi yaptığı için, senin evde kalman daha kolay! Bu hizmeti verenler, bunu yaparak sadece kendi evini değil; ulaştırdığı ürünün arkasındaki binlerce çalışanın da ekonomik olarak ayakta kalmasını sağlıyor. Bu nedenle mücadelemizi onların evde oturması için değil; kazandıkları ücreti layığına yükseltmek ve sağlıklı çalışma şartlarının sağlanması konusunda vermeliyiz.