Zafer Şahin

Anketlere bakılırsa CHP adayı Mansur Yavaş Ankara’da açık ara önde. 

Yavaş’ın kendisi de seçimi farkla alacağını iddia ediyor. Ama niyeyse sanki rakibinin gerisindeymiş gibi inanılmaz bir reklam/tanıtım kampanyasıyla seçime hazırlanıyor. 

Ankara’nın herhangi bir sokağında, caddesinde, bulvarında kafanızı kaldırdığınız anda karşınıza Mansur Yavaş’ın resim - afişinin çıkmaması imkansız. 

Bu devasa seçim kampanyasının finansmanını kim sağlarsa sağlasın ortada net bir israf var. Ama konumuz bu değil. Yavaş, iddia ettiği gibi rahat olsaydı reklama bu kadar ağırlık vermezdi. 

Anketler ve algıların aksine Ankara’da seçim ortada. Hatta Turgut Altınok bir adım önde. Neden mi? 

Çünkü MHP oyları blok halinde Altınok’a gidecek. 2019’da Yavaş’ın en önemli artısı Ülkücü oylarının kendisinde toplanmasıydı. 

Geçen seçimde Yavaş’ın Ankaralı olması rakibine göre kendisine önemli bir avantaj sağladı. Bu seçimdeki rakibi ise has Ankaralı. Altınok’a Ankaralılık üzerinden kuracağı bir

Türkiye’nin 5. Nesil Savaş Uçağını vitrine çıkarmasının aslında ne anlama geldiğini merak ediyorsanız Batı basınını takip etmenizde fayda var.

Zira bizde mesele her konuda olduğu gibi anlamsız ve kısır bir siyasi çekişmeye kurban edilmiş durumda.

Bloomberg (ABD):

“KAAN’ın ilk uçuşunu gerçeleştirmesi, Türk savunma sanayisinde yeni bir dönüm noktası oldu. “

WELT (Almanya) :

“Türk savaş uçağı KAAN’ın ilk uçuşu, güçlü şekilde büyüyen Türk savunma sanayii için tarihi bir mihenk taşı oldu . Cumhurbaşkanı Erdoğan için bu ABD’ye karşı bir zafer olurken Türkiye, adım adım ABD’ye bağımlı olmaktan kurtuluyor.

Ria Novasti (Rusya):

“Türkiye, 5. Nesil savaş uçağı üretebilen seçkinler kulubüne girdi. “

Mesele ne Murat Kurum.. Ne de Ekrem İmamoğlu…

Sağ-sol, Alevi-Sünni, Türk- Kürt meselesi de değil..

Nihayetinde bir yerel seçime gidiyoruz. Şehirleri 5 yıl boyunca kimin yöneteceğine karar vereceğiz. Millet kimi isterse sandıktan o çıkacak. Herkes de bu karara saygı duyacak.

Buraya kadar bir sorun yok.

Ancak gözümüzün önünde, seçmenin aklıyla alay ederek tehlikeli bir oyun oynuyorlar.

En sonda söyleyeceğimizi başta yazarak devam edelim.. Masada Türkiye’nin üniter devlet yapısı var. Yani mesele an itibariyle memleketin birliği, toprak bütünlüğü…

Abarttığımızı düşünenler olabilir.. Onlara tavsiyem sabırla yazıyı okumaya devam etmeleri.

Muhalefet bu yerel seçimde İstanbul başta olmak üzere birçok kritik ilde Kandil patentli “Kent Uzlaşısı” stratejisi ile seçime gidiyor değil mi?

Bu yazının yazıldığı an itibariyle CHP, Türkiye genelinde daha önce ilan ettiği 41 adayı geri çekip, yerlerine yeni isimler atadı!

Görünen o ki, listeler kesinleşene kadar bu sayı daha da artacak.

Farkında mısınız bilmem; bir şey deniyorlar.

DEM/ HDP çizgisi CHP ile gerçekleştirdiği örtülü ittifaka “Kent Uzlaşısı” adını veriyor.

Kent Uzlaşısının CHP’deki adı “Türkiye İttifakı!”

Kimse de çıkıp şu soruyu sormuyor: Arkadaş, siz yanlış bir şey yaptığınıza inanmıyorsanız neden DEM ile ittifakınızı tuhaf isimlendirmelerde kamufle etmeye çalışıyorsunuz? Eğer yaptığınızın yanlış olduğunu biliyorsanız niye ittifakta ısrar ediyorsunuz?

Bu arada Kent Uzlaşısı planının sadece CHP ve DEM bir araya getirilerek hayata geçirildiğini düşünüyorsanız, fena halde yanılıyorsunuz...Bu planın sahipleri bütün tuşlara aynı anda basıyor şu sıralar.

CHP’nin DEM’in çok istediği Şanlıurfa’da aday çıkartmaması..

İzmir yaklaşık 25 yıldır CHP’nin kalesi.

Ne ilginçtir ki.. İzmirlinin her seçimde adeta gözü kapalı oy verdiği belediye başkanlarının hiçbiri uzun ömürlü olamıyor!

2014’te 30 ilçenin 22’sinde seçim kazanan Başkanların yüzde 90’ı 2019’da parti yönetimi tarafından değiştirildi.

Adeta Belediye Başkanı koltuğuna atanan Başkanları bu seçimde bekleyen son da 2019’dakinden farksız oldu. Yüzde 90’ı yine değişti!

Şimdi soru şu: CHP yönetiminin Büyükşehir de dahil başkanların yüzde 90’ını değiştirmesi “ Bizim Başkanlar başarısız, bunu kabul ediyoruz” anlamına mı geliyor?

Ya da CHP yönetimi aslında “Biz parti olarak doğru ve çalışkan Başkanlar tespit edemiyoruz” mu demek istiyor?

Öyle ya; Başkanlar başarılı olsa, neden değiştirilsinler?

İşin özeti… CHP, kendisini 25 yıldır taşıyan bir kente liyakatli adaylar belirlemeyi bile başaramıyor. Bu benim iddiam değil. CHP yönetiminin her 5 yılda Başkanların tamamını değiştirmesi başka nasıl okunabilir ki?

Başak Demirtaş’ın başarısızlıkla sonuçlanan İstanbul adaylığı macerasından çıkan sonuç: HDP-DEM çizgisi, hem kendisini hem de Ekrem İmamoğlu’nu korumaya aldı. 

Selahattin Demirtaş’ın 14 Mayıs’ta Cumhurbaşkanı adayı olmasına onay vermeyen Kandil, Başak Demirtaş’ın, İmamoğlu için büyük risk oluşturacak İstanbul adaylığını da engelledi. HDP, şimdi İmamoğlu’nun karşısına “Dostlar alışverişte görsün” kabilinden silik bir aday çıkaracak. Siz bunu “Aman tadımız kaçmasın Ali Rıza Bey” siyaseti olarak da okuyabilirsiniz. 

Bu tarz siyasetin en karakteristik özelliği “Mış gibi yapmak” ve seçmenin-tabanın algı ayarlarıyla oynamaktır. HDP bir taraftan İmamoğlu’nu “Terör örgütüyle araya mesafe koyamayan parti ile yol yürüyen aday” gibi görünmekten kurtarıyor… Diğer taraftan kendi tabanına “Kimsenin kuyruğuna takıldığımız yok” mesajı veriyor. 

Benzer bir mekanizmayı Ankara için de işletiyorlar. HDP’li Sırrı Süreyya Önder, 2019 yerel

Tarih 17 Mart 2015…

Genel seçime 3 ay var.

HDP lideri Selahattin Demirtaş, partisinin grup toplantısında Cumhurbaşkanı Erdoğan’a “Seni Başkan yaptırmayacağız” diye 3 kez üst üste sesleniyor. Demirtaş’ın tek cümlelik açıklaması niyeyse dünya gündemine oturuyor!

O açıklama aslında Türkiye’de bir Anti-Erdoğan cephesinin kurulduğunun ve HDP’nin de bu cepheye dışardan destek vereceğinin ilanı anlamına geliyor.

O tarihten sonraki 7 Haziran ve 1 Kasım 2015 genel seçimleri, 15 Temmuz 2016 darbe girişimi, 16 Nisan 2017 referandumu, 24 Haziran 2018 genel seçimi, 31 Mart 2019 yerel seçimi ve 14 Mayıs 2023 seçimlerinde bu cephe adeta tek bir parti gibi hareket ediyor.

Merkez soldan merkez sağa, sözde milliyetçisinden ayrılıkçı -bölücü partiye… Hepsi tam 9 yıl boyunca Demirtaş’ın “Seni Başkan yaptırmayacağız” sloganının peşinde koştu. Hedef Erdoğan gibi görünse de masada Türkiye’nin üniter devlet yapısı vardı.

Millet her seferinde okyanus ötesi destekli bu projeyi sandığa gömdü.

TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş, Hatay Milletvekili Can Atalay’ın milletvekilliğinin düşürülmesine yönelik Yargıtay kararının TBMM’de okunmasından sonra başlayan tartışmaları Birleşik Arap Emirlikleri ziyaretinden dönüşte Milliyet’e değerlendirdi. 

Atalay’ın vekilliğinin düşürülmesinin ardından muhalefetin vatandaşları sokağa çağırmasını eleştiren Kurtulmuş “Bizim yerel mahkeme adına karar verip Meclis olarak Atalay’ın tutukluluk halini kaldırmak gibi bir yetkimiz yok. Siyasi tartışmaları sokakta halletmeye kalkmak doğru değildir” dedi. 

Eleştiriler haksız ve maksatlı 

Can Atalay meselesi veya başka bir konu üzerinden siyasi tartışmaların köpürtülerek bugüne kadar gelinmiş olmasını ben şahsen doğru bulmam. Karar okunurken “Meclis Başkanı neden burada yoktu” diyenler var. 

Önce şunu söyleyeyim. Biz burada, milletimizin verdiği yetkiyle Türkiye Büyük Millet Meclisi adına, milletimizi temsilen ülkeler arasında diplomatik ilişkileri arttırmak ve parlamenter diplomasinin imkanlarından istifade etmek için