Melih Aşık

Gazze’den gelen onca vahşet fotoğrafı ve haberi arasında bizi en çok etkileyeni şu oldu:

“Gazze’de 1 Ekim’den bu yana 1000’den fazla çocuğun bir veya iki bacağı kesildi.”

Açıklamayı Cenevre’de UNICEF Sözcüsü James Elder yapıyor...

Gazze’de çalışan bir doktor, malzeme yetersizliğinden bu ameliyatların çoğunu ağrı kesici olmadan yaptıklarını anlatıyor...

Bu çocuklar daha dün fakir evlerde kıt kanaat yaşarken en azından sokak aralarında top peşinde koşuyor, sefalet yaşamına biraz olsun çocuk neşesi katabiliyorlardı.

Artık o mutlu günleri bir daha göremeyecekler.

Savaş vahşetine kurban gidenler daha talihli sayılır.

Ölen bir anlamda kurtuluyor.

Yeni bir yıl başlıyor... Hayatımızda yeni bir sayfa açılıyor, mutlu ve umutlu olmalı, özellikle biz elinde kalem olanlar mutlu şeyler yazmalıyız...

Bakın hava bedava, yağmur suyu bedava...

Bu nimetlerin farkına varmalıyız...

Kaldırımda yürürken para vermiyoruz... Dükkân vitrinlerini seyretmek bedava...

Market vitrininden sarkan pastırma isterse 2 bin lira olsun... Göz ucuyla da olsa bakabilir, eski günleri yâd edebiliriz..

Hangi günleri mi? Hani o mezeciye girip: Göğsümüzü gere gere “Kes şuradan yarım kilo kuş gönü pastırma” dediğimiz günleri...

Antep fıstığı 1200 lira... Olabilir… Bir kilo alıp yiyecek haliniz yok ya.. 100 gram neyinize yetmiyor. Önemli olan tadına bakmak… Çoluk çocuk 120 liraya 100 gram alıp, birkaç fıstık atıştırabilirsiniz...

Evet kafeler pahalı… Ancak evde çayınızı yapıp bir termosa doldurup yanınıza alabilir, deniz kenarında bir kayanın üzerine oturup, yanınızdaki eşiniz veya arkadaşınızla birlikte yudumlayabilirsiniz...

Hoş geldin yeni yıl...

Seni pek büyük umutlarla karşılayamıyoruz amma... Yine de umut umuttur... Bakarsın talihimiz biraz olsun değişir. Toplum hayatımızda adalet, eşitlik, insanlık, mutluluk, akıl, duygu, sevgi, saygı kavramları biraz daha fazla hissedilir. Bakarsın cepler dolar. Umut umuttur... Fakirin ekmeğidir.

Rahmetli Hasan Pulur’un umut üzerine severek anlattığı bir öykü vardı.

Sinop kalesinde bir idam mahkûmu varmış. Sabahtan akşama kadar “Bu da geliiir bu da geçer” diye etrafta dolaşır, başka söz etmezmiş. Hikâye bu ya... Sonunda kale komutanı:

- Yahu bu adam en umutsuz zamanda bu kadar umutlu olduğuna göre yaşamayı hak ediyor demektir... Salıverin gitsin, demiş…

Ne diyelim... Bu da gelir bu da geçer...

Biz de geldik gidiyoruz zaten...

Şen olasın 2024...

Bizim dilimizde şapkayı önüne koyup düşünmek diye bir deyim vardır... Beklenmeyen, acı veren, can yakan olayların ardından en iyisi şapkayı öne koyup düşünmektir...

Bu olay başımıza neden geldi? 12 askerimizin kaybı hangi nedenlerden kaynaklandı? Hata ve ihmal var mıydı? Bu sorun 40 yıldır neden çözülemiyor? Çözüm için hangi önlemleri almalı, hangi politika değişikliğine gitmeli?

Masaya yatırılması gereken konular bunlar olmalıydı. Bunları tartışmak dururken karşılıklı suçlamalara ve siyasi kavgalara girişmek tam da terör tezgâhçılarının istediğini yerine getirmek değil midir? Bu tuzağa düşmemeli, ülke derlenip toparlanmak ve güç kazanmak yerine kendi içindeki ayrılıkları derinleştirerek daha da zayıf düşmemeli. Ulusal direnç kırılmamalıdır. 

Sosyal medyada Kadir Has Üniversitesi’nde bir öğretim üyesi ile öğrencilerin tartışmasını izliyoruz. Öğretim üyesi hanım mescit önünde ayakkabıların ayakkabılığa konulmasını istiyor. Bu arada kendisi de ayakkabı ile mescide girmiş. Öğrencilerle

Yaklaşan Marmara depremi için önlemler konuşulurken.

1999 yılındaki Körfez depreminden sonra kaçırılan büyük fırsatı anımsamadan geçmeyelim...

Depremin hemen ardından üç Ağa Han ödüllü mimar Turgut Cansever, geniş bir deprem çalışma grubu kurmuş, şehri değilse de halkı yıkımdan kurtarmak için kolları sıvamıştı.

Binalara güçlendirme yapmak bir seçenekti fakat çok maliyetli olacaktı. Çare; yeni şehirler kurmaktı. Kırklareli’nde 25.000 kişilik 30 şehrin yaklaşık yeri belirlendi. 2003’ten 2009’a altı yılda bu şehirler kademeli olarak toplamda 750.000 kişilik nüfusa ulaşacaktı. Şehirler raylı sistemle İstanbul’a bağlanacaktı. Tarım alanları korunacak, konutlar yamaç ve tepelere yapılacaktı. Vakıf kuruldu. Bütçe hazırlandı, Dünya Bankası’yla kredi için görüşülüp, anlaşıldı. Cansever, beş yıl bu proje üzerinde bütün masrafları kendi karşılayarak çalıştı. Raporlar Başbakan dahil etkili ve yetkili tüm kişilere iletildi. Fakat bürokratik engeller söz konusu

Fener Rum Patrikahnesi neden İstanbul’dan sonra en büyük ilgiyi Trabzon’a gösteriyor? Çünkü Trabzon’un acı hatıraları var Ortodoks dünyasında.

Fatih Sultan Mehmet, baş kaldırma emareleri göstermesi üzerine 1961 yılında Pontus Krallığı’nın merkezi Trabzon’u kuşatmış, karşısındaki kuvveti gören Pontus Kralı David Komnen, şehir ve kaleyi direnmeden teslim etmeyi kabul etmişti... O zamana kadar David Komnen’i himayesinde tutan Akkoyunlu Hükümdarı Uzun Hasan bu gelişmeye sessiz kalmıştı. Komnen’in yeğeni Despina, Uzun Hasan’ın zevcesiydi ama Uzun Hasan Fatih’e karşı savaşı göze alamamıştı.

Komnen ve ailesi önce Edirne’ye getirilmiş, oradan Serez’e gönderilmiş, kendisine senelik üç yüz bin akçe has bağlanmıştı. Aile iki yıl orada yaşadı. Bu arada Uzun Hasan’ın eşi Despina, amcası David’e mektup yazarak çocuklardan birini veya yeğeni Aleksia’yı kendisine göndermesini istedi. Mektubu taşıyan Amoraçi bir an telaşlandı, başına bir şey geleceğinden korkarak zarfı padişaha ulaştırdı. Padişah da

Günümüzde özellikle okul öncesi eğitim, bilimsel kurallara göre yapılıyor mu?  

İmam hatip lisesi ve ilahiyat fakültesi mezunu bir akademisyen olan Prof. Niyazi Kahveci “Sistematik Düşünme” adlı kitabında bize eğitimle ilgili çok değerli bilgiler veriyor... Mesela: 

“Zihinsel yaşamın yüzde 90’ından fazlası bilinçaltındadır. Bilinçaltının temeli, insanı ana rahmindeki beş aydan sonra ve 6 yaşa kadar almış olduğu verilere göre yaşatmaktır. Bilinçaltı ve bilinçli zihin ikilisi kişinin hayatta kalması için yardımcıdır. Ölene kadar geçici olan ve geçici olmayan her şeyi kaydeder ve hiçbir şeyi silmez.”  

Bilinçaltındaki malzemenin insan istemese de sonraki yıllarda onun zihnini işgal edeceğini anımsatan Kahveci devam ediyor: 

“... Geçmişe bağlı koşullanmalar, dogmalar bilinçaltına yerleşerek kişinin temel karakterini, inanışını ve duygularını oluşturur. 

Bu nedenle bu yaşlarda çocuklara cin, peri, şeytan, cehennem gibi soyut korkutucu şeyler öğretmek bütün hayatını

Bugünkü vahşet ilk değil.

2014 yılında Hamas üç İsrailliyi öldürmüştü.

İsrail intikam için Filistin halkına ateş ve ölüm yağdırdı.

Yüzlerce Filistinli masumu katletti.

Türkiye ayaklandı.

Şarkıcı Yıldız Tilbe bile patladı:

- Allah Hitler’den razı olsun, bunlara az bile yapmış, ne kadar haklıymış adamcağız, dedi.

Bir İslamcı gazete: