Türkiye günlerdir poşeti konuşuyor.
Yasaklanması doğru mu oldu, yanlış mı?
Parayla satılması haksızlık mı, değil mi?
Üzerine alınacak reklamlar ne olacak?
Keşke eğitimi de bu kadar konuşuyor olabilseydik...
Poşet deyip geçmeyin, doğanın en büyük düşmanı.
Yasaklanması da bu yüzden.
Geç alınmış bir karar olsa da, yerinde ve daha da yaygınlaştırılması gerekir.
Ama nedense, yaygınlaştırılmasına değil de, 25 kuruşluk ücretine takıldık kaldık.
Tartışılması kötü mü, kesinlikle hayır!
Daha da ayrıntılı tartışılmasında yarar var.
Örneğin bakkalda, markette yasak olan poşet, pazarda neden yasaklanmıyor?
Örneğin tümüyle kese kâğıdına neden geçilmiyor?
Örneğin yasağın gerekçeleri neden çarpıcı bir şekilde anlatılmıyor...
Sorunu, yasaklarla değil de, eğitim yoluyla çözmeye kalksaydık, emin olun, çok daha etkili sonuçlar alırdık.
Yasak yerine eğitim!
Emniyet kemeri ve kapalı mekânda sigara yasağına yönelik kampanyaları hatırlayın.
Her iki konunun önemi ve sonuçları öylesine etkili bir şekilde anlatılmıştı ki arabaya bindiğimizde ilk iş kemer takmak olmuştu. Bunu biz yapmasak bile, yanımızdakiler özellikle de çocuklar hatırlatmıştı.
Sigara yasağı konusundaki ön çalışmalar da takdire şayandı.
Paketlerin üzerinde slogan ve fotoğraflar kadar televizyonlardaki uyarıcı yayınlar da bu illetten kurtulmamızda çok etkili oldu.
Şimdi yine aynı şekilde, fiyata odaklanmış tartışmaların ötesine geçip, bu yasaklamanın gerekçelerini anlatsak çok daha doğru olmaz mı?
Daha da önemlisi, tek tek sineklerle uğraşmak yerine bataklığı neden kurutmuyoruz? Yani, poşet üretimine neden izin veriyoruz?..
İşte bu noktada yine eğitimin önemi devreye giriyor.
Tüketicileri bilinçlendirmeye yönelik kampanyalar yapılsa, ortada ne poşet tartışması kalır ne de cari açık ama gel de bunu anlat.
Şimdi birilerinin çıkıp, kelin merhemi olsa, kendine sürer misali, eğitim, kendi sorunlarını çözemiyor ki ülke meselelerine kafa yorup çözüm üretsin derse, ne diyeceğiz?
Evet, ortada ciddi anlamda büyük sorunlarımız var.
Örneğin, şiddet, poşet, kırmızı ışık ihlali, yere tükürme, doğayı katletme, hayvanlara işkence ve saygısızlığın her türlüsünü sayabiliriz.
Ve bütün bunların çözümü eğitimden geçiyor.
Roller neden değişmeli?
İşte bu yüzden eğitime olan bakış açımızı değiştirmemiz gerekiyor.
Eğitimin sadece, ezber, test, sınav ve diplomadan ibaret olmadığını artık görmeliyiz.
Eğitim, aynı zamanda, bireyi hayata hazırlama ve yaşam kalitesini artırma sanatıdır. Ama nedense bu yönünü hep ihmal ediyoruz. Oysa ortaya çıkan tüm temel sorunların kökeninde eğitime yönelik bu şaşı bakış yatıyor.
İşte bu yüzden, eğitimin tarifini, beklentilerimizi, rol dağılımını ve en önemlisi de çözüm yollarını, bir an önce, hep birlikte oturup konuşmalıyız.
Neden mi?
Üç kuruşluk poşetler çocuğumuzun eğitimi ve geleceğinden daha önemli hale geldi de ondan!
Doğaya verdiği zararlar konuşuluyor olsa alkışlardık ama konuşulan sadece parası ve ona yönelik detaylar!
Dahası, parayla satıldığında, verdiği zararlar ortadan kalkacak mı?
Özetin özeti: Değerlerimiz öylesine altüst oldu ki bazen, bırakın başkalarını, biz bile kendimizi tanıyamıyoruz...