Günümüz anne baba- larının en büyük sorunu eğitim!
Bu yüzden çocuk yapmaktan vazgeçenler bile var.
Pek çoğunun tek çocukta kalması da bu yüzden!
Oysa en iyi okul, en iyi eğitim, en iyi paylaşım, en iyi arkadaşlık, en iyi mücadele, ikinci bir çocuk ama gel de bunu kendilerine anlat!
Genç evlilerle çocuk ya da kardeş muhabbetine girildiğinde, müthiş geriliyorlar.
Dünyadan bihaber misiniz diyorlar.
Ürktükleri nokta, devlet okullarıyla ilgili şehir efsaneleri ve özel okul ücretleri!
Parayı vermeye dünden razılar ama iyisini bulamıyorlar.
Hangi devlet okulu ya da özel okulu düşünecek olsalar, memnun olanı bulmaları mümkün değil.
Karşılarına mutlaka negatif bir şey çıkıyor!
Bu yüzden de bu kadar fedakârlığı o zaman niye yapalım noktasına gelip, işin içinden çıkamıyorlar...
Devlet mi?
Eskiden bir gelenek vardı. Herkes ilkokulu devlette okutur, sonra koleje gönderirdi.
8 yıllık kesintisiz eğitim ve ardından 4+4+4, eğitim sistemini ve tüm bu gelenekleri altüst etti.
Eskiden her mahallede iyi devlet okulları vardı, şimdi ara ki bulasınız.
Yine eskiden, devlet okullarına güven vardı. Öğretmenin de eğitimin de en iyisi oradaydı.
Kolejleri ya da fen liselerini kazanamadım diye hiç kimse karalar bağlamazdı.
Bilirlerdi ki mahalle okulundan mezun olunduğunda da eğer çalışkansan, tüm kapılar sana açılıyordu.
Devlet okullarını el birliğiyle kaçınılası okullar haline getirdik. Oysa hâlâ, her şeye rağmen, iyi olan onlar.
İçlerinde dibe vuranlar yok mu? Elbette var. Ama tümünü yaftalamak hiç doğru değil!..
Ha bu arada, MEB’e düşen görev, sadece özel okulları parlatmak değil, devlet okullarına da sahip çıkmaktır!
Özel mi?
Gelelim kolejlere.
Sayıları o kadar çok arttı ki hangisi iyi, hangisi para tuzağı anlamak mümkün değil.
Hele bazılarının ücretleri öylesine arttı ki karşılığında öğrenciye ne kazandırıyorlar sorusunu sormadan edemiyorsunuz.
En iyi kolejlerin öğrencileri bile sınav kazanmak için dershaneye gidiyor ve özel ders alıyorsa, yabancı dil için yurt dışına taşınıyorsa, sosyal etkinlikler için aradıklarını dışarıda buluyorsa, o zaman, okullara girmek için harcanan çaba ve para niye?
İşte velilerin kafasını kurcalayan en önemli soru bu.
Niye, niye, niye?..
Devlet okullarında memnuniyet oranı düşük de özellerde farklı mı?
Verdiği paranın karşılığını aldığına inan yok gibi.
Üç beş kolej dışında, neredeyse her veli farklı bir arayış içerisinde. Daha iyi bir okul bulsa anında gidecek!..
Neden mutsuzlar?
Sadece bizde değil, dünyanın her yerinde eğitimin genelinde bir sorun var.
Teknoloji aldı başını gidiyor. Sosyal medya öğrenciyi aileden ve okuldan çok daha fazla etkiliyor.
Bu yüzden, eğitimin de yeni dünya düzenine göre yeniden şekillenmesi gerekiyor.
Okulun, öğretmenin, öğrencinin, velinin, teknolojinin ve devletin rolleri yeniden belirlenmek zorunda. Ama biz bunlarla uğraşacağımıza, tüm enerjimizi farklı noktalara harcıyoruz.
İktidarlar dünden bugüne arka bahçe yaratma, veliler de yarış atı yetiştirme peşinde. Öğretmenler ise kendi dertlerine çözüm üretemez haldeler. Okul müdürü ve sahiplerine gelince, devlettekiler bir yerlere yaranmanın, özeldekiler ise daha fazla büyümenin arayışı içinde...
Özetin özeti: Eğer çocuklarımızı düşünüyorsak, onlara ve eğitime çok daha fazla zaman ayırmalıyız!..
