Vedat Milor

Geçen haftaki yazımda bu pazar Korsika şaraplarını daha genel ele alacağımı ve bazı tavsiyelerde bulunacağımı belirtmiştim. Adada beyaz ve roze şaraplar önde ama iyi kırmızılar da var.

Fransız şarapların etiketinde üzüm adı olmaz

Uçaklarda ikram edilen adi şaraplar dışında biliyorsunuz Fransızlar şarapların etiketine üzüm adını koymaz.
Nedeni basit. Şarabın kalitesini belirleyen üzüm cinsinden çok, teruar yani toprak ve iklim koşulları.
Korsika’da sekiz ayrı teruarın çok sayıda ve hepsi Vermentino’dan yapılan şaraplarını tattım.

Turizm, dünyanın önde gelen ekonomik sektörlerinden biri, belki de birincisi. Bizim için özellikle önemli. Şu satırları Sicilya Taormina’da Villa Schuler adlı otelden yazıyorum. İyi niyet jestleri, güzel hatıralar, olmaması gereken hareketler ve kötü niyet... Hepsi bir arada. İsterseniz iyilerden başlayalım

İYİ

* Roma’da havaalanından arkadaşım Elvan’ın evine gidiyoruz. Elvan, taksinin aşağı yukarı 55 euro olduğunu söylüyor. Taksimetre 51.20 yazıyor. Bavullara yardımcı olduğu için 55 veriyorum. 5 iade ediliyor. Zorla 52 olsun diye 2 veriyorum. İstemiyor.
* 2 gün sonra Sardinya Adası’nda güzelim Alghero kasabasında güzel bir butik otel olan Villa Tronas’dayız. Cumartesi saat 16.00 civarı. Linda, saçına fön çektirmek istiyor. Otele rica ediyorum. Maalesef bütün kuaförler, 17.00’de kapanıyor ve hepsi dolu. Son müşteri 17.30’da gittikten sonra Eleanoir Kuaför’ün sahibi, dükkanını kapamak yerine otele geliyor, bizi alıyor ve 5 km. ötedeki dükkanına götürüyor. Fön çeken eşi. Saat 18.30’da bizi otele gene arabalarıyla bırakıyorlar. Bütün bunlar güler yüzle ve ‘Biz bir şey yapmadık, hiç önemli değil, sizi tanıdık, ne güzel...’ gibisinden tatlı sözlerle taçlanınca bu güzel

Korsika’yı ‘keşfedip’ yılda bir kez gitmeye başlayınca bu şarapların inanılmaz bir özelliği olduğunu gördüm. Bildikçe, tanıdıkça, içtikçe insan usanmıyor bu şaraplardan. Özellikle de beyaz ve rozelerden

Sizce ilk bakışta mı âşık olunur, zaman içinde karşınızdakini iyice tanıyıp ilişki geliştikçe mi?
Soruyu soran benim ama hazır bir cevabım yok. Herhalde kişiye göre de değişir, yaşa göre de. Genelleme yapmak zor. Bazı insan da hiç âşık olmaz tabii ki. Ya ihtiyaç duymaz ya da kısmeti kapanmıştır.
Ben şarabın da öyle olduğunu düşünüyorum. Lise yıllarında azar azar şarap denen mereti tatmaya başladım ama âşık olduğumu hatırlamıyorum. Tam tersine. Genellikle kızlara ayıp olmasın ve onlar içiyor diye ağzımı burnumu ekşiterek içtim.
Arada sırada içtiği bir şaraptan bahsederken abartılı yüz ifadeleri kullanan, bana göre şarap snoblarını gördüğümde “When Harry Met Sally” (Harry Sally İle Tanışınca”) filminin harika bir sahnesinde, lokantada Billy Crystal’in canlandırdığı erkek arkadaşı Harry’nin kibrini kırmak için orgazm taklidi yapan Meg Ryan’ın harika oynadığı Sally karakteri gibi hissettim kendimi.
Yani kendilerini sofistike göstermek ya da karşı tarafı özendirmek için bir

TAV Airport Otel’in lokantasında lezzetli bir öğün denedim. Yemek olunca bence en ilginci iç hatlardaki Kokpit Cafe. Bazlama ekmeğinde güzel tostlar falan hazırlıyorlar ama asıl ilginç olan yöresel yemekleri

Bu pazarki yazımı okursanız ülkemizde Yeşilköy Atatürk Havaalanı Dış Hatlar’daki Greenport-Menuport’un ülkemize getirdiği bir yenilikten bahsedeceğim.
Ben geçen seneden beri TAV şirketi ve BTA catering’i takdir etmeye başladım.
Havaalanında tekel durumundalar ama bunu kötüye kullanmıyorlar.
Fast food bile olsa işletmelerinde belli bir kalite düzeyi tutturuluyor.
Ayrıca çalışanların bilgili ve güleryüzlü olması büyük bir artı.

Yaz tatilini geçirdiğimiz Korsika’nın L’lle Rousse kentinden üç değişik lokanta. Üçünden de memnun ayrıldık...

Geçen haftaki yazımda belirttiğim gibi Korsika’da benim çok sempatik bulduğum L’Ile Rousse kentinde iken biz ailecek A Pasturella otelinde kalıyor, gündüzleri A Siesta’da denize giriyor ve öğlen yemeklerini burada yiyoruz. Bir haftamız olduğu zaman en az iki akşam
A Pasturella’da kendimize bir ziyafet çekiyoruz.
Ama başka güzel lokantalar da var:

İtalyan mutfağı ile Fransız mutfağının iyi bir sentezi
Pasquale Paoli

Stella d’Oro, surlarla çevrili tepede yer alıyor. Le Voilier, Stella d’Oro’ya göre, daha sofistike ama daha iyi olduğu söylenemez

Stella d’Oro, Bonifacio’nun tarihi eski şehrinde bir lokanta.Yani deniz kıyısındaki bölümde değil, tepede. Herhalde hem sıtmadan kaçmak hem de istilacılara karşı korunmak için eski kent, tepelerde kurulmuş ve etrafı surlarla çevrilmiş. Bildiğim kadarıyla Turgut Reis dahil hiçbir donanma kaptanı ya da korsan, burayı ele geçirememiş.
Kıyıdan eski kente yürümek, epey zor. Yüzlerce merdiven tırmanmak zorundasınız. Ama her kıvrımda öyle şahane görüntüler var ki, durup fotoğraf çekerken insan soluklanıyor ve yola devam etmek için enerji depoluyor.
Bunun dışında arabayla da gelebilirsiniz ama park etmek kolay değil. Bir de iskelenin önünden kalkan üzeri açık otobüs var ama son otobüs akşam 20.00 gibi hareket ettiği için akşam yemeğinden sonra kaldığınız yere yürüyerek döneceksiniz.
Eski kenti mutlaka ziyaret etmelisiniz, buraya geldiğinizde.
Lokanta olarak da benim önerim Stella d’Oro.

Korsika’da L’Ile Rousse ve Bonifacio çok sevdiğim iki kasaba. Burası doğal kalmış ama mahrumiyet bölgesi olarak da kalmamış. Yemeği ve şarabı da iyi

Yazın Korsika adasından aldığım hazzı hiçbir tatil yerinde bulamadığımı söyleyebilirim. Bunun başlıca nedeni adanın doğal kalması ama mahrumiyet bölgesi de olmaması.
Bir diğer neden de yemek ve şarapların iyi olması.
Şarap konusunu başka bir yazıda anlatacağım.
L’Ile Rousse, Bonifacio ile birlikte benim adada en çok sevdiğim ikinci kıyı kasabası.
Burada son üç senedir aynı otelde kalıyorum. L’Ile Rousse’a altı kilometre. mesafede ve tepede Monticiello kasabasında
A PASTURELLA.

Bonifacio’yu çok sevdiğim için son iki senedir gidip 3-4 gün kalıyorum. Buradan aşağıdaki kentin kuşbakışı görünümü son derece panoramik. Beni buraya çeken nedenlerden biri de U Licettu’nun akşam yemeklerinin harika olması

Bonifacio ya da Boniface, Korsika Adası’nın en cazip kıyı kasabalarından biri. Kıyıya dik kayalıkları korsanlara karşı tarih boyunca doğal bir savunma mekanizması oluşturmuş. Herhalde güvenlik nedeniyle olsa gerek kasaba kıyıda değil tepelerde kurulmuş. Günümüzde de eski şehri gezerken kendinizi sanki ortaçağda gibi hissediyorsunuz. Şahsiyetinden hiçbir şey kaybetmemiş Bonifacio.
Eski şehirde dikkatimi çeken bir şey de evlerin iç merdivenleri. Son derece dik ve yüksek. Nedeni basit tabii. Mekanların darlığı nedeniyle merdivenleri bu kadar yüksek inşa edip yer kazanmışlar. Ben şahsen bu merdivenleri çıkarken zorlanırım, inerken daha çok zorlanırım. Bonifaciolu 70’lik insanlarsa bu merdivenleri bir ceylan gibi atlaya zıplaya inip çıkıyorlar. Belli ki bizim “Eski toprak” dediğimiz ayağı yere sağlam basan ve zor koşullarda yetişmiş bir halk buranın halkı.
Tabii son yıllarda turizm gelişip burası ve civarı dünya jet setinin oynaşma yeri olunca herkes para