O çocuk yuvasında neler olduğunu bilmeden geçtip, gittik yollarından. Törenler yaptık, temeller attık. Oysa biz oralarda 'protokol gezileri' yaparken, belki aynı anda bir çocuk ağlıyormuş, sızlayan yerinin acısını akıtmak için.Hafta sonunda Mardin'deydim, Kadın Girişimciler Derneği (KAGİDER) üyeleriyle, Mardin'de kadın istihdamını arttırmak için geliştirilen Kadından Kadına Köprü projesinin ödül törenine katıldım.İlk kez bir il gezisinde programa çocuk yuvası da alınmıştı. KAGİDER üyesi ve Mardin Eğitim ve Kültür Vakfı (MAREV) üyesi iş kadını Ayşe Köroğlu'nun girişimi ile kadınlar çocuk yuvasına gittiler. Açık söyleyeyim, ben gitmedim. Çünkü hem bu ziyaretin medyatik olmasını istemedim, hem de Cumhuriyet Bayramı etkinlikleri ertesinde, Mardin Valisi Temel Koçaklar'ın da katıldığı bu ziyaretin 'gerçek' olmayacağı endişesi taşıdım.Ziyarete giden KAGİDER üyelerinin bir kısmı hazırlıklıydı; oyuncaklar, giysiler getirmişlerdi. Ellerinde listeyle döndüler. Çocuklarlar, bebek, ayakkabı ve şapka istemişlerdi. Çocukların en çok istediklerinin ise 'sıcak bir dokunuş' olduğunu anlattılar. Bundan sonra da umarım elleri çocukların üzerlerinde olur. Aramızda bir öneri şekillendi: Mahalle annelerinin belirlenip, yuvaları denetleyen bir mekanizma kurulması. Malatya iş, siyaset, spor ve kültürel etkinlikleri eksik olmayan ve bu nedenle de 'göz önündeki' bir ilimiz olmasına karşılık, 'çocuk dramı' bugüne kadar, bugün olduğu kadar 'gerçek gündemimiz' olmamıştı. Mardin'de biz bunları konuşurken, Malatya'dan 'Malatya Skandalı' başlıklı bir teftiş raporu geldi. Kimlerin hazırladığını yazmamaya söz verdim. Raporda şu saptamalar var:"Malatya 0-6 yaş çocuk yuvası, önce Türkiye'nin çeşitli illerinde tip proje olarak yapılan Karakavak mevkiindeki binasında hizmet verirken, Mücelli Caddesi'ndeki çok eski küçük tek katlı ve yarım bodrumlu kullanışsız binaya taşındı. Karakavak'taki yuva binası ise 7-12 yaş çocuklara uygun olmadığı halde, bu yaş grubuna tahsis edildi. Önce gündüzlü kreş olarak kullanılırken yeterli olmadığı halde, şimdi bu küçücük bina yatılıya geçti. Çocuk yuvasında müdür odası ve görevliler odası çocukların devamlı yaşamlarını sürdürdüğü odalara bitişik olduğundan küçük bir ses bile yönetici tarafından duyulabilir. SHÇEK Genel Müdürlüğü Teftiş Kurulu yönergesi gereğince, en az iki yılda bir olmak üzere genel denetime tabidir. Malatya ili ise 2000 yılından beri genel denetim dışı kaldı.Çeşitli tarihlerde Malatya ilinden isimsiz ihbarlara istinaden sadece ihbar edilen konuların incelenmesi için müfettişler gönderildi. Rapor sonucunda önerilerin bir kısmının yerine getirilmediği görülüyor."Maalesef aklıma takılıyor; denetim yapılsaydı, sonuç değişir miydi? Çürümeye göz yumanlar ile uygulayanlar arasında fark var mı? Denetim olsaydı... 1990'ların başında geçirdiği soruşturmalardan sonra Refahyol hükümeti döneminde Malatya Milli Eğitim Müdür Yardımcılığı görevinden, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu'na geçiş yapmış. Ankara 50. Yıl Yenimahalle Yetiştirme Yurdu'nda müdür olarak görevlendirildiği bir yıllık sürede, 7 soruşturma geçirmiş, çeşitli disiplin cezaları almış. Siirt'e tayini çıktığı halde Malatya'ya öğretmen olarak atanmış. AKP döneminde de kendisinin söylediği gibi bölge milletvekillerinin arzusu üzerine Malatya İl Sosyal Hizmetler Müdürü olarak atanmış. Kimden söz ettiğim belli değimli? Yakup Güler.Mardin iline öğretmen olarak ataması çıktığı halde dönemin bakanı İmren Aykut tarafından korunarak yeniden Malatya'ya atanan Yuva Müdürü Niyazi Yıldız... Siyaset "tayinler" üzerinden elini çekmiş mi, sayın Nimet Çubukçu? syilmaz@milliyet.com.tr Siyasi tayinler