Malum, yeni Türk Ticaret Kanunu, 102 maddede yapılan değişiklikle 1 Temmuz’dan itibaren uygulanacak.
Ne hikmetse, ne alakası varsa, bu kanun, kamyonların arkalarındaki yazılara da müdahale etti.
Kamyon yazıları, bir başka tabirle kamyon edebiyatı, Türk insanının yıllardır odağı oldu.
Kamyonun arka çamurluğundaki kocaman platforma yazılanlar, şoförün ruh halini anlattığı gibi çok önemli mesajlar da veriyordu.
Bu büyük edebiyat alanında ne büyük cevherler olduğunu fark ettik.
Memlekette yapılacak başka iş kalmamış gibi neden bu konuda bir düzenleme gereği duyuldu, anlamış değilim.
Yeni uygulama Türk toplumuna ne kazandırır bilemiyorum ama kamyon edebiyatını çok özleyeceğimiz kesin.
Kamyon edebiyatı deyip geçmeyin.
Her ne kadar hor görülse de o bir kültür...
Böyle bir kültür, dünyanın hiçbir ülkesinde yok.
Bu kültür alanında yarışmalar düzenlemişiz.
En güzel kamyon yazılarına ödüller vermişiz.
Ve bir gecede, bu dönemin bitirilmesi kararlaştırılıyor.
İşte ödüllü kamyon yazılarından bazıları:
* Kamyon çeker 10-20 ton, gönlüm çeker Paris Hilton.
* Hayatımı yazsam, duble yol olur.
* Araman için illa hata mı yapmam gerekir?
* Küresel ısınmaya karşı, su tankerine geçiş üstünlüğü verilsin.
* Gazla uçabilirsin ama frenle konamazsın.
* Bas gaza, frene, debriyaja, götür ver parayı vergiye, stopaja.
* Ne Orhan’dan, ne Müslüm’den, en sevdiğim parça, yedek parça...
* Ölürsem kabrine gelme istemem, sıkışırız.
* Ben senin, beni sollayabilme ihtimalini hiç sevmedim.
* Beni Türk kebapçılarına emanet ediniz.
* Ferrarisini satan bilge, kamyonundan vazgeçmedi.
* Bir gaza bassam, google’da arasan bulamazsın.
* Sana benim dikiz aynamdan bakan gözler kör olsun.
* Hatalıysam HATA yaz, 3457’ye yolla, Orhan Gencebay’dan ‘Hatasız Kul Olmaz” şarkısı cebine gelsin.
* Gönlünde bana yer yoksa güzelim, fark etmez, ayakta da giderim.
* Bizi çekemediler, halat koptu.
* Viran olan gönlüme saray yapsan ne olur.
* Gözlerin güzel ama bakmayı bilmiyorsun. Yan taraftayım!
* 8 tekersin, çok şekersin, şoför olma arkadaş çile çekersin.
* Bir kızın nazına hastayım bir de Ford’un aragazına.
* Sevdik de ne oldu, Efes Pilsen zengin oldu.
Peki kamyoncular ne diyor bu duruma?
Halil Yılgın, “Tek eğlencemiz o yazılardı. Biz bundan sonra kös kös kamyon kullanmak zorunda kalacağız. O yazılara bakıp gülüyorduk, ah çekiyorduk. Kendimizi kamyon edebiyatı mesajlarımızla ifade ediyorduk. Bize böylesine küçük bir mutluluğu bile çok gördüler” diyerek tepkisini dile getiriyor.
Tuğrul Karamanlı, “Doğru karar. O yazıları okumaya çalışırken, bilmiyorum kaç kez kaza atlattım” sözleriyle düzenlemeyi onaylıyor.
İzmir Kamyoncular Odası Başkanı Yıldırım Kaya’ya da sordum, “Böyle bir yasağa gerek var mıydı?” diye.
İşte Kaya’nın cevabı:
“Bazı arkadaşlarımız müstehcen içerikli yazılar yazmış olabilir. Onlar yasaklanabilirdi. Kamyoncu dostlarımızın kendilerini ifade ettikleri, edebi nitelik de taşıyan sözlerin yasaklanmasına gerek yoktu. Türk insanına mahsus çok önemli bir geleneğin tarihe karışacak olmasından üzüntü duyuyorum.”
Biz de Yıldırım Bey, biz de çok üzgünüz.
