Güneri Cıvaoğlu

Felaketlerin ve büyük mutlulukların bir de “ertesi günleri (the day after)” önemlidir.

“Kahır” ve “coşku”nun ertesi günleri neler yaşanmış olduğu daha net görünürlük kazanır.

30 Ağustos coşkusunun 1 gün sonrası, böyle bir net görünürlük için öncesinde yaşanan kahırdan bir perde açayım.

.....................

İstanbul ve İzmir başta olmak üzere yurt toprakları işgal altında.

Mustafa Kemal’in istiklal mücadelesi henüz başlamamıştır.

Dönemin aydınları hem de milliyetçi aydınları -ki onlar daha sonra Mustafa Kemal’in öncülüğündeki kurtuluş mücadelesine yürekten katılmışlardır- ABD Başkanı Woodrow Wilson’a bir dilekçe göndermişlerdir.

Kendilerini

Türkiye’nin yeniden AB rotasına dönmesi olumludur.
Dış politikada Türkiye’nin kartları çeşitlendikçe eli daha güçlenir.
Kaldı ki...
Türkiye’nin ekonomik bağları ağırlıklı olarak Avrupa’yladır.
Bunun ötesinde, ekonomisi dışarıdan sermaye girişleriyle ilişkili olan Türkiye, AB’nin “ileri demokrasi ve hukuk” standartlarına yaklaştıkça yabancı sermaye için güvenli ve çekici olabilir.
Genel kanı da zaten AB’ye doğru yeniden dümen kırışın “gümrük birliği müzakerelerinin yeniden başlatılması ve güncellenmesi” nedeniyle olduğudur.

.....................

Bu bağlamda -3 yıl aradan sonra- REG (Reform Eylem Grubu) yeniden hareketlendi.

30 Ağustos büyük zaferi kutlu olsun.
Ülkemizi işgal ordularından, donanmalarından kurtaran, Başkomutan Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarına yürekten sevgi, saygı ve şükranlarımızı sunuyorum.
Şehitlerimize rahmet diliyor, gazilerimizi sevgi ve saygıyla anıyorum.
Bir Mustafa Kemal çıkmasaydı Türkiye Cumhuriyeti topraklarımız İngiltere, Fransa, İtalya ve Yunanistan’a ait parçalara bölünmekten, Anadolu’nun yarısının Ermenistan’a katılmasından gene de kurtarılabilir miydi?
En doğrusu, ünlü İngiliz politikacısı Churchill’in “Her yüzyıl bir deha gelir, bu yüzyılın da dâhisi Mustafa Kemal’di” söylemini hatırlamak.
Churchill, “Türkiye’nin büyük şansını”, İngiltere ve müttefiki devletlerin “büyük talihsizliğini” vurgulamıştır.
Onun “Bağımsızlık benim karakterimdir” söylemi “Türkiye’nin DNA’sı” olmuştur.

Sanatı: Gazetecilik.
Nereye gideceği: İzmir.
Gazeteci yazar Falih Rıfkı Atay’ın biri İngilizce ve diğeri Fransızca yazılmış iki vizesi.
Üzerlerinde birer de fesli fotoğrafı.

....................

İzmir’in düşmandan alındığı 9 Eylül’de İzmir’e vapurla giden Falih Rıfkı Atay’a işgal kuvvetleri tarafından vize verilmiştir.
İstanbul’dan Akdeniz’e yolcu taşıyan Lamartine vapuru İzmir limanına yanaşacaktır.

İkinci Dünya Savaşı’ydı.

Savaş bölgesinden memleketi olan Leningrad (St. Petersburg) izne gelmiş bir asker, evinin bulunduğu caddeye doğru giderken Alman bombardımanı sonucu ölenleri taşıyan bir kamyonla karşılaştı. Ölüler “toplu gömülmek” üzere mezarlığa götürülüyordu.

Cesetlerin arasında askerin dikkatini çeken bir şey vardı; bir ayakkabı...

Eşine aldığı ayakkabıya benziyordu.

Eve gidip gitmeme konusunda tereddüt geçirdikten sonra, görevliye, “ayakkabıyı giyen ölüyü görmek istediğini” söyledi.

Görevli izin verdi. Asker kamyona çıktı, cesede baktı... Karısıydı...

Görevliye “cesedin kendi karısı olduğunu onu alıp kendisinin gömmek istediğini” söyledi.

Görevlinin yardımıyla ceset indirildi.

KADİM Yunancada “Zai”nin anlamı “zeytin...”
Bodrum’un Bitez beldesinde mekânın adı da “Zai...”

En genci 300-400 yaşında zeytin ağaçları... Her birinde ünlü bir sanatçının ismi yazılı künyeler...

Geniş bahçede Yunus Büyükkuşoğlu koleksiyonundan heykeller...

Çiçekler arasında koltuklar, alçak masalar... Derinden klasik müzik.

Ve Bodrum’un eski iki taş evi.

Bunlardan biri “yeni nesil kütüphane” olarak düzenlenmiş.

Duvarlarda Yunus Büyükkuşoğlu koleksiyonundan tablolar.

17 Ağustos depreminin 19. yıl dönümü.
Her ABD Başkanı Trump gibi değildir.
Bugün size ABD Başkanı -baba- Bush’un eşi gene oğul Bush’un annesi Barbara Bush’un 17 Ağustos depremine duyarlılığı ve önemli katkısını yazıyorum.

.......................

Deprem gecesinin sabahında oradaydım.
“Gazeteci tarihin tanığıdır” denir.
O faciaya tanık olmuştum.

Trump “züccaciye dükkânında dolaşan fil” gibi.

Etrafı şangır şungur indiriyor.

Önünüze bir dünya haritası açın ve bakın.

7 düvelle kavgalı.

..................

Çin, İran, Suriye, Katar, Pakistan, Rusya, Kuzey Kore, Libya, Venezuela, Küba ve Kolombiya’ya “yaptırım” uyguluyor.

Bu listeye şimdi Türkiye de eklendi.

Geleneksel dostu Kanada ve İngiltere’yle de ilişkileri limoni.