En sevdiğim kanal HBB

       Günlerdir bu kanaldan gözümü ayıramıyorum. Aylardır tuttuğum takımı soranlara Milli Takım diye cevap vermeme yol açan Fenerbahçe’nin, Çeçenistan direnişçilerinden daha yorgun ve moralsiz 11’iyle sahaya çıkıp Galatasaray’ı evinde yendiği gece bile bu "güzide" kanalımızdan gözümü ayıramadım.
       HBB gerçekten doğru bir yayın politikası izliyor.
       Seyirciye az ama öz şey vermek ilkesinden yola çıkan kanal yönetimi Ayşe ve Sacide hanımların değerli programları ile ayakta duruyor.
       8 yıldır mali sıkıntıda olan bu değerli kanal (8 yıldır parasız pulsuz bu iş nasıl sürüyorsa artık) resimde gördüğünüz "Ağzı var dili yok adlı" programla izlenme rekorlarını altüst ediyor.
       Programı Ayşe Hanım kod adlı sunucu sunuyor.
       Karşısında ise hiç konuşmadığı için meslek grubunu tahmin edemediğimiz ama kadın hastalıkları uzmanı veya TIR şoförü olduğunu tahmin ettiğimiz Sacide Hanım var. Düzeyli bir sohbet sürüyor aralarında.
       Konuşurlarsa daha rahat anlayacağız ama bazen bakışlar bile çok şey anlatmaz mı hayatımızda?
       Ayşe Hanım (sunucu) elini çenesin’e dayamış müstehzi bir ifadeyle dört gün önce sorduğu sorusunun cevabını bekliyor.
       Jinekolog veya TIR şoförü olduğundan şüphelendiğimiz Sacide Hanım ise soruya nasıl cevap vereyim telaşı ile dut yemiş bülbüle dönmüş.
       Öndeki sehpanın üzerindeki yeşillik ise mikrofonu örtmek için kullanılmış.
       Mikrofona niye bu düşmanlık bilemem. Her programda bir mikrofon saklama telaşıdır gidiyor. Sanki meret teknik bir alet değil de stüdyoya kaza ile girmiş pille çalışan bir vibratör.
       Neyse efendim gene HBB’ye dönelim isterseniz.
       Dört gündür Ayşe ve Sacide hanımların put gibi durması sizi yanıltmasın, program canlı... Çerçevenin sol üstünde bu açıkça belirtilmiş.
       Hava sıcaklığı ise 5 derece. Ben dört gündür bu kanalı seyrediyorum hiç değişmedi. Hatta havanın mevsim ve tişört normallerinin üzerine çıktığı pazar günü bile sokağa kalın kar anorağımla çıktım diye herkes bana güldü ama anlaşılan HBB’yi seyretmiyorlardı.
       Saat ise moral düzeltici. Eve kör karanlıkta gelip koltuğuma uzanıp televizyonu açtım mı mutluluk kaplıyor içimi. "Ohoo saat daha gün ortası. Bütün işlerimi halledebilirim diyorum.
       Yıllardır hiç kimseye program yaptırmayan, maaşları yarım yamalak ödeyen, 1924 model filmler ve bitmek tükenmek bilmeyen konuklarla yayın hayatını sürdüren bu değerli kanalımız nasıl olup da bir program yapmayı başardı bilemiyorum gerçekten de kutlamak lazım.
       Darısı aynı mantıkla yayıncılık yaparak parasını her ay tıkır tıkır ödediğim kablolu yayınlarla evimizi şereflendiren diğer kanallarımızın başına inşallah...
       Çünkü bu programı seyredenler Tibet’e çıkıp huzura eren rahipler kadar mutlu.
       Çünkü HBB’nin "Ağzı var dili yok" adlı bu programında şiddet yok, kan yok, insanın 32 dişini birden yere döken tartışma yok, müzik yok, Reha abimin haber bülteni yok, hatta ses bile yok. Üç beş gündür HBB’de tık yok...
       Tam seyredilecek kanal yani...

Fatih Hoca’mın tost - iti

     �

Biz oynadık onlar kazandı. Futbolun adaleti yok, Lahey Adalet Divanı’na gidilecek.
     �

Leeds United’da Fenerli futbolcu var mı araştırılacak.
     �

Ulan bu Turan Hoca nereden çıktı başımıza be? Benim bildiğim bir Turan Hoca vardı o da kayakçıydı.
     �

Boynuz kulağı geçti. Alt dudak da üst dudağı geçecek.



Yazara E-Posta: g.mujde@milliyet.com.tr