Ercan Güven

Avrupa’da otobana çıkmak, Şampiyonlar Ligi’nde gaza basmak, Emenike ile vites yükseltmek şahane de... Konu “Fenerbahçe ve iyi haberler” ise, Ersun Yanal’ın karambola giden bir açıklamasını de eklemek gerekir bu “bayram paketine”!
Sordular Yanal’a; “3 Temmuz süreci, ceza, UEFA” falan diye...
“Eyvah” dedim...
Aşağıda sakal, yukarıda bıyık. Siftah etmeden dükkanı kapatacak; çok yazık!..
Lakin yanıt:
“Mücadeleyi kulübümüzü yönetenler vermekte. Biz sahadaki skorlarla onlara destek olabiliriz ancak”.
İşte böyle.

Evet... Adına taraftar denilen “renktaş kitleleri” azdıranların, kimyasını bozduranların başında, bir numarasında yöneticiler gelir.
Gerekçeleri ise bellidir:
Taraftarı maçlarda ve masa başındaki bilek güreşlerinde baskı unsuru olarak kullanmak. Hakemden Federasyona, siyasetçiden rakibe kadar işe yarar herkesi etkilemek.
Berbat bir şeydir tabi.
Yan etkileri ölümcül bile olabilir.
***
Lakin dolduruşa gelenler dahil, kimse hak ettiği tepkiyi göstermez bu kışkırtmaya! Görmezden gelir, karambole getirir, “o da yapmıştı” saçmalığı ile gözleri, ağızları bağlamaya çalışır.

Şimdi anlaşıldı Galatasaray’ın Arena’yı neden Beşiktaş’la paylaşmadığı... Teklif edilmesinin bile “uygunsuz teklif” kategorisine sokulmaya uğraşıldığı.
Anlaşıldı ki, “aslında” dost ve kardeş onlar!
Et ile tırnak, Beşiktaş - Galatasaray!..
Lakin, gözü çıksın şu şartların...
Şartlar müsait değilmiş birader!
Sportif değil, memleketin ahval ve şeraiti... Malum; “sakıncalı piyade” Beşiktaşlı taraftar.
***

Kayseri’ye gidip Fenerbahçe-Galatasaray “Süper Kupa maçını” seyretmek ha?.. Aklınızı sahurda peynir ekmekle yediniz galiba!
Tehlikeli...
Vazgeçin!
“Birileri sokuverir bıçağı” demek istediğim sanılmasın sakın...
O, ihtimallerin en sonunda ve “bir psikopatın sigortası atık beyin kıvrımlarında”.
Sizi bekleyen asıl tehlike, “tehlikenin bertaraf edilmesi için” alınan önlemlerde!
Anlatayım:

Ne aç gözlü şey şu futbol?.. Paramızı alıyor yetmiyor. Sevgimizi, zamanımızı, ruh sağlığımızı yoluna feda ediyoruz; bitmiyor.
Genç yaşında delikanlı kurban ettik, o bile kesmedi.
Daha çok istiyor.
Hepsini.
Manevi değerlerimizi bile...
Şimdi rahmetli İsmet İnönü var hedefinde.
Siliyorlar İnönü ismini o güzelim stattan... İsmet Paşa kabrinden çek yazamıyor çünkü.

Ne olacak şimdi?.. “Şike Davası” sanıkları tekrar cezaevine girer mi?
Aziz Yıldırım’ın başkanlığı biter mi?
Fenerbahçe’nin kupası gider mi?
UEFA’nın eli güçlenir ve cezalar bir “kıyım“a döner mi?
Zaten var olan bu sorular, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın tebliği ile ısıtılıp masaya konulan yemek gibi bıktırıcı mecburiyet haline geldi ve kim bilir daha kaç öğünümüz var.
Tokuz ama yiyoruz!
*

Ne kadar acı, ne kadar tüyler ürpertici, devasız ve amansız bir tespit değil mi?..
Tokat gibi:
“Deplasman yasağı da futbol şiddetini önleyemedi”!
Karamsar, bir o kadar da gerçekçi ne yazık ki.
Üstelik, sırtında yumurta küfesi, dilinde ölçü olmayan yetkisiz ve sorumsuz bir kişinin yumurtlaması değil...
Ölçülmüş, biçilmiş bir cümle ve TFF Başkanvekili Ufuk Özerten tarafından dile getirildi.
***

Sadece Rıdvan Dilmen değil, hepimiz yapıyoruz aynı hatayı... Sahibi yok ya; alıyoruz bazı “kutsal” veya “saygın” kavramları, futbola taşıyoruz ve en kestirme yoldan “içinin boşaltılmasına” önayak oluyoruz.
Sadece “örnek” Dilmen’den:
“Melo’nun aldığı her kuruş helal. Anasının ak sütü gibi helal derim”!..
İyi de...
Bu ifadeyi hak etmek için, ya “kıt kanaat geçineceğin bir para karşılığında büyük özverilerde bulunmak” gerekir...
Ya da “karşılığı çok büyük olsa da yaptığın işin vatana, millete, insanlığa gerçekten katkı yapması”.
“Melo Galatasaray’a çok faydalı”...