2018’in en iyileri
Her yılın sonunda en iyileri yazarken zorlanırım. Beğendiğim filmleri sıralarken, ne kıyıya köşeye sıkışmış festival filmlerine, ne de seyirciye geniş anlamda ulaşmış olan vizyon filmlerine haksızlık yapmamaya çalışırım. Buna rağmen birçok kaliteli filme, haksızca bir kıyımım da hep olur. Bu nedenle bu yıl ilk 10 yanında ikinci bir onluk liste yaptım 20 filme tamamladım. Vicdanım rahat.
1.ROMA-ALFONSO CUARON
2.AHLAT AĞACI-NURİ BİLGE CEYLAN
3.FLORİDA PROJESİ- FLORİDA PROJECT/SEAN BAKER
4.PHANTOM THREAD-PAUL THOMAS ANDERSON
5.KELEBEKLER-TOLGA KARAÇELİK
6.BEN, TONYA-I,TONYA/CRAIG GILLISPIE
7.DUL KADINLAR-WİDOWS/STEVE MCQUEEN
8.BOHEMIAN RHAPSODY/BRYAN SINGER-DEXTER FLETCHER
9.SEVGİSİZ-NELYUBOV/ANDREW ZVYAGINTSEV
10.3 BİLBOARD EBBİNG ÇIKIŞI, MİSSOURİ/MARTIN MCDONAGH
11.KÖPEK ADASI-ISLE OF THE DOGS/WES ANDERSON
12.CLİMAX-GASPER NOE
13.KARANLIKLA KARŞI KARŞIYA-BLACKKKLANSMAN/SPIKE LEE
14.ZAMA-LUCRECIA MARTELL
15.HİÇ BİR ZAMAN BURADA OLMADIN-YOU WERE NOT REALLY HERE/LYNN RAMSEY
16.STALİN’İN ÖLÜMÜ-THE DEATH OF STALİN/ARMANDO IANNUCI
17.PARAMPARÇA-IN THE FADE/FATİH AKIN
18.SUÇLU-THE GUİLTY/GUSTAV MOLLER
19.YEŞİL REHBER-THE GREEN BOOK/PETER FARRELLY
20.GÖREVİMİZ TEHLİKE-YANSIMALAR-CHRİSTOPHER MCQUARRIE
Roma 70’ler Meksika’sından, yaşamın bir yılık bir dilimini, büyüleyici sinema diliyle anlattı. Alfonso Cuaron çocukluk anılarını ve hizmetçi Cleo’nun özveri, sevgi dolu yaşamıyla harmanlayarak kalbimize işleyen bir film yaptı. Nuri Bilge Ceylan’ın anlamlı diyaloglarla süslediği Ahlat Ağacı tam bir ustalık eseri olarak karşımıza çıktı. Ben,Tonya trajik bir başarısızlık öyküsünü, 4. perdeyi yıkan bir sinema diliyle anlattı. Kelebekler üç kardeşin yıllar sonra bir araya gelmesini absürd motiflerle süslü bir komediye dönüştürdü. Sevgisiz kapitalistleşmeye çalışan Rusya’nın, aile içindeki iletişimsizliğin dramatik bir portresini çizdi. Gittikçe bencilleşen insanlığa ayna tutan bir film. Dul Kadınlar politik soslu bir soygun öyküsünü, kadın oyuncuların güçlü performansları ve aksiyondaki yaratıcılığıyla hayran bıraktı. Phantom Thread tutkulu bir modacının yaşamını, yarattığı kıyafetler gibi ince teyelleyip sundu. Bu yılın gişede en sürpriz çıkışını yapan Bohemian Rhapsody rock dünyasının ayrıksı solisti Freddie Mercury ve Queen grubunu anlatırken, seyircisini yetmişli yılların müzik dünyasına ışınladı.
3 Bilboard, insanların birbirini anlaması üzerine çevrilmiş en güzel filmlerden oldu. Florida Projesi, bir anne ve kızın Disneyland düş bahçesinin yanı başında yaşadıkları yoksulluğun, yürek burkan bir hikayesiydi. Sade üslubu, karakterlerine duyduğu sempati, Willem Dafoe’nun ve küçük yaştaki oyuncuların mükemmel performanslarıyla yılın en sıra dışı filmi oldu. Soğuk Savaş bir dönemin getirdiği talihsizlikler içinde, aşk için çarpan iki kalbin savaşını, şiirsel bir görsellikle sundu. Japon anime sanatına selamlarını gönderen Köpek Adası, politik göndermeleriyle listemdeki yerini aldı. Suçlu tek mekan tek karakter öyküsünü gerilim dolu bir dille anlatırken, Karanlıkla Karşı Karşıya ABD’nin bitmeyen/bitmeyecek ırkçılık sorununu, yetmişlerden bir öyküyle güncelleyerek aktardı. Bu yılın en iyi kara komedisi Stalin’in Ölümü diktatörlük sonrası etrafındaki yalakaların içler acısı durumlarını komedi duygusuyla anlattı; Climax çığırından çıkan bir partiyi dumanlı, hallüsinatif, provakatif deneyim olarak sundu. Zama Arjantin’de kolonial döneme pencere açan nefis bir film oldu. Hiçbir Zaman Burada Olmadın Joaquin Phoenix’in usta performansıyla yeni bir ‘taksi şoförü’ çağırışımları yaptı. Gerilim dolu mahkeme sahneleriyle Altın Küre ödüllü Paramparça faşizmin günümüzdeki izlerini sürdü.
