Cemal Ersen

Lafı gevelemeyeceğim. Futbol Federasyonu, Merkez Hakem Kurulu ve kulüplerin ortak kararı ile yapılan “operasyon” Türk hakemliğinin uluslararası itibarını uzun süre onarılmayacak şekilde zedelemiştir.
FİFA Hakem Komitesi Başkanı Pierluigi Collina, Dünya Kupası’na aday hakemimiz Cüneyt Çakır’ı arayarak, “Neler oluyor orada?” diye soruyor.
UEFA Hakem Kurulu Başkanı ve bir zamanlar bizde de eğitimci olarak görev yapan Roberto Rosetti federasyon yöneticilerine yaşadığı şoku aktarıyor.
FİFA ve UEFA’da önemli konumlarda bulunan yetkililer Türkiye’deki son gelişmelere anlam vermeye çalışıyor.
Herhangi bir ülkede böyle bir karar alınsa, “Maç mı sattılar, bahis mi oynadılar, bir örgüt ile bağlantıları mı var?” soruları akla gelir.
Çakır özelinde değil, yıllarca uluslararası arenada maç yönetmiş Fırat Aydınus, Ali Palabıyık ve yeni kokart takan Abdülkadir Bitigen ile birlikte aynı torbaya sokulanların hangi gerekçe ile bitirildiğini sorguluyorlar.
Tüm sorular yanıt beklerken, MHK Başkanı Ferhat

Bir tarafta şampiyonluk yolunda ilerleyen özgüvenli bir Trabzonspor... Öte yanda kötü sezonun izlerini silebilmek ve ligde “ikincilik” ipine tutunmaya çalışan Fenerbahçe... Güçlü bir tribün desteği vardı.
Bu psikoloji ev sahibi takıma nasıl yansır? Stres ve kontrolsüz davranışlar geliştirebilir. Peki Trabzonspor’u olumsuz etkiledi mi bu atmosfer? Hayır. Ama Fenerbahçeli oyuncuları baskı altına aldı. İrfan Can Kahveci’nin 17. dakikada Siopis’in ayağına basması ve VAR’ın inceleme tavsiyesi kırmızı kartı getirdi. Zorbay Küçük’ün pozisyonu izlemeye giderken sonraki tavrı ve beden dilini sevmedim. “Atmasam yanardım” der gibiydi! Hocam, sen derdini anlatmak zorunda değilsin.
İhraç doğru mu konusuna gelince; o basmaya sarı kart yetmez. Ayağın kırılması mı gerekirdi?
Ardından Trabzonspor’un Nwakaeme ile üstünlük golü geldi. Nijeryalı biraz daha konsantre olabilse, son dakikada maçın kahramanı idi.
On kişiyle mücadele etmek zordur. Ama bu tarz travmalar bazen itici güç olur.

Futbolumuz gelişmiyor, aksine ulusal ve uluslararası ölçekte neden itibar yitiriyor, marka değeri niçin giderek düşüyor, kimsenin umurunda değil.
Tepeden tırnağa bir umursamazlık, kayırmacılık, bencillik, güç zehirlenmesi ve sınır tanımayan hadsizlik hakim...
İsteyen üzerine alınsın, pay çıkarsın veya kendini bu sınırların dışına taşısın.
Konuştuğumuz şeylere bakın;
Lig şampiyonumuz, Şampiyonlar Ligi’ne doğrudan gidebilecek mi?
A Milli Takım, Dünya Kupası’na katılabilecek mi?
Türk temsilcileri, Avrupa’da kaç ön eleme oynayacak?

Antalyaspor’un son haftalarda aldığı başarılı sonuçlar, belli ki Abdullah Avcı’nın da tedbirli davranmasına yol açtı. Evet, yine rotasyon gördük ama bu kez gençler değil, her an oynamaya hazır, deneyimli isimler vardı sahada. Hamle oyuncularından ise bir takım daha çıkabilirdi. Yani bir iş kazası istemiyordu Trabzonspor’un patronu. Haklı da çıktı.

Antalyaspor ara transferde takviye ettiği kadrosuyla gerçekten tehlikeli bir rakip olduğunu gösterdi. Trabzonspor’un önde baskı yaptığı bölümlerde oyun kurmakta zorlansa da, kanatlara taşıdığı yüksek ortalarla pozisyon üretmeyi bildi.

Bordo-mavili ekibin golü de bu kurgunun ürünü oldu. Orta alandan adeta söküp aldığı top, Djaniny-Visca iş birliği ile klas bir son vuruşa dönüştü. Bu arada Djaniny çok özel bir oyuncu. Yetenekleri malum ama karakteri ile de sivriliyor. Yedek beklemeyi dert etmiyor, görev verildiği zaman fark yaratmayı başarıyor. Ve Edin Visca; ne kadar değerli transfer olduğunu konuşmaya gerek yok. Boşnak futbolcu bu maçı da boş

Trabzonspor takımı teknik direktör Abdullah Avcı’nın istediği kıvama geldi mi? Dün akşam da gördük ki, henüz değil. Fakat adım adım, güçlü adımlarla yürüyor olması asla tesadüf değil. Bir inancın, ruhun ve tutkunun sonucu. Zaten bir farkınız olacaksa, bunu hissettirmeyi bileceksiniz.
Hepsi bir yana, uzun zamandır söylediğim bir gerçek var; Süper Ligde “kağıt üzerinde” favori takım yok. Konumunuz ne olursa olsun kimseyi hafife almayacaksınız. Her teknik direktör dersine iyi çalışıyor. Analiz ekipleri kusursuz çalışıyor. Oyuncu grubu anlatılanı harfiyen uygulamaya çalışıyor.
Tıpkı Kayserispor gibi. Hikmet Karaman kimilerine sempatik gelmeyebilir. Ama ligin en deneyimli ve donanımlı hocalarından biri. Sadece işine odaklanıyor, sihirli dokunuşlarla açılmaz denen kilitlere çilingir oluyor.
Trabzonspor denklemini de iyi çözdüğü daha ilk yarıda belli oldu. Rakip önde baskı kurmaya çalışırken orta alandaki zaaflarını iyi değerlendirdi. Gerçi Abdullah Avcı’nın zorunlu tercihleri de etkili oldu. Dorukhan ve

Trabzonspor için şu aşamadan sonra “puan kaybeder miyim?” endişesine kapılmak, çok yersiz. Bu kadar farkla lider isen, gücünün farkında olacaksın. O gücü rakibe hissettirecek, enerjini ve karakterini sahaya yansıtacaksın. Bunları yaparken de takım oyunundan asla taviz vermeyeceksin. Hani derler ya “Allah ne verdi ise” diye, sen de hakkına sahip çıkacaksın. Unutmadan; elbette kalecine güveneceksin ama, kaptan bugün var yarın yok! Kurtardığı penaltı ile bir nazar boncuğunu daha hak etti. Trabzonspor sezon sonuunda şampiyonluğa ulaşırsa Uğurcan’ın o tabloda özel bir yeri olacaktır.
Alanyaspor’un ligdeki konumuna, oyun karakterine bakınca, zor bir maç olacağı düşünülüyordu. Ama o ne? Ev sahibi takım daha ilk dakikadan itibaren bırakın kendi yarı alanını, kendi ceza sahası içinde oyun kurma şımarıklığı gösterince cezayı yedi.
Trabzonspor dört kişiyle önde baskı yaparken kaleci Marafona ile başlayan “al gülüm-ver gülüm” fantazisine, Nwakaeme “bu da gol olsun” yanıtını verdi. Nijeryalı oyuncu yeni

Adana Demirspor Kulübü Başkanı Murat Sancak’ın Beşiktaş maçı sonrası yaptığı açıklamalar gündeme damgasını vurmuştu.
Ne demişti Sancak? “ Hakemler içinde FETÖ’cüler var. Bana da ceza vermeye kalkmayın, hepinizi ifşa ederim.”
Et başkan. Bir dakika bekleme hepsini ifşa et. Et ki, hainlerle bağlantısı olanlar ortaya çıksın.
Lakin; liglerde maç yöneten binlerce hakem var. Kimseyi töhmet altında bırakamazsınız. Bizim de tek isteğimiz, nerede ve hangi görevde olursa olsun bu alçaklar ile kol kola gezmeye devam edenlerin temizlenmesi.
Peki kim bunlar? Nerede çöreklenmişler, nasıl gizleniyor, hangi maskeyle dolaşıyorlar?
Ben Sancak’ın sözlerini önemsiyorum. Madem bu kadar ciddi bilgilere sahip, hepsini devletin savcıları ve hakimlerine anlatmak zorunda.
Şunu da biliyorum; 15 Temmuz sonrası Futbol Federasyonu’nda geniş çaplı bir FETÖ operasyonu yapıldı, devletin istihbarat birimleri; çaycısından odacısına, futbolcusundan hakemine, yöneticisinden teknik direktörüne herkesin sicili çıkardı. Bu arada kurunun yanında yaş

Skor elbette önemli. Ama daha önemlisi lider gibi oynamak, şampiyonluğun en güçlü adayı olduğunu kabul ettirecek bir oyun sergilemekti.
Trabzonspor dün akşam bu kimliğe sahip olduğunu gösterdi. Çok kritik bir sınavdı. Takipçisi Konyaspor’u devre dışı bırakmak için ekstra bir performans gerekiyordu. Net söylemeliyim, düşündüğü kadar zor olmadı. Neden mi? Rakibin ezberini bozmak ayrı bir meziyet, ama kendi oyununu kabul ettirmek ayrı bir fark. Lige damga vurmak kolay değil.
Lider, taşıdığı unvanının hakkını verdi doğrusu. Oyuncuların hiçbirini ayırmıyorum. Tam bir takım oyunu vardı sahada. İstekli, baskılı, ne yaptığını bilen, zor anlardan çıkmayı bilen, coşkulu bir Trabzonspor izledik. Kazanma arzusunu gerektiren tüm faktörleri sergiledi.
Bordo-mavili ekip ilk yarıda rakibin önde oyun kurmasını engelledi. Orta alan kontrolünü elinden bırakmadı. Siopis tek başına kalmadı, hep yardım aldı ve karınca gibi çalıştı. Maça damgasını vurdu.
Cornelius bir forvetin ötesinde, gol atmasa da her fırsatta rakip savunmayı dağıttı. Bakasetas’ın