Dağlarda erdemleri ile uyuyanları göklerden inen Selene uyandırır. İyiden iyiye iyi ki...
Her yıl olduğu gibi bilge kış mevsimini güneşin Anadolu’da doğduğu yer olan Kars’ta geçirdik, ilkbaharda güneydoğu anadolu bölgemize geçerek kültür tarihimizin en dip yerlerinde serinledik ve nihayet Bafa’da Selene’ye, Efes’te Artemis’e, Bergama’da Asklepios’a, Foça’da Sirenler’e, İzmir’de Homeros’un İlyada’sına, Gökova körfezinin tüm koylarında ise Halikarnas balıkçısının merhabasına doğru yönelmeye başladık. Doğuda çocuk, güneyde gelincik, Ege’de Endimion olur yolcu; hiç neden demeden her zaman vardır bir sebebi diyen sevgilinin gözünde.
Ne güzeldir Bafa’da Beşparmak dağlarına bakarak Selene’nin en dolgun haliyle aydınlık feneri gibi her şeyi aydınlatmasını seyretmek. Seyredilen hâl etmiştir her halini Selene’nin; seyreden Selene de iyi ki demekten alamamıştır kendisini haliyle.
Aydınlık fenerimiz
Bafa’da çoban Endimion ile aydınlık fenerimiz Selene’nin serin ve sessiz birlikteliğine lirik bir sesle renk katan elindeki flütüyle her an her yerde olan Pan’dır. doğada kalmış, doğada kalan ve dolayısıyla doğadan karakterini alanlara müzik yapar keçi kulaklı tanrımız Pan, doğadan haberdar olamayanları ise doğaya zarar verirler endişesiyle panik yaparak doğadan kovar yine tanrı Pan.
Pan keçi ayakları yardımıyla kolayca tırmanır Bafa’yı kuşatan beş parmak dağlarına. Aşağıdan yukarıya doğru, doruklara en ortasından bakan bir yerde bulunan küçük kulübeye tüner elindeki flütüyle. Pan’ın her hali dile getiren flüt nağmeleriyle gökyüzünden aşağıya doğru inmeye başlayan Selene “cananı için can atan” heyecanıyla girer kulübenin küçük penceresinden sevgili Endimion’un koynuna..
Keçi ayaklı, keçi kuyruklu tanrı Pan su perisinin kuruyan bedeninden yaptığı flütü çalarak ay tanrıçası Selene’nin sesini, çoban Endimion’un da sessizliğinin sebebini dile getirir.
Anadolu’nun Karya bölgesi bir zamanlar adı Latmos körfezi olan şimdiki Bafa gölü ile başlar. Tanrı ve tanrıçalar yaratan toprak Anadolu’da nasıl Artemis Konya, Apollo Likya, Kibele Frigyalı ise şarap ve eğlence tanrısı Dionysos ile Pan da öz be öz Karya tanrılarıdır.
Likya’da sanat apollonik bir değerdedir, Karya’da ise eğlence, dans ve müzik içiçe afrodizyak haldedir. İonya düşündürür, Karya eğlendirir, Likya aristokrat nitelik verir. Likya Apollo’nun doğum yeri olduğu için ışık ülkesi “güneş”tir, Karya Selene’den dolayı ay’dır, İonya elbette denizin deniz gibi olduğu tek deniz olduğu için “deniz”dir, ya toprak! Elbette sadece iki nehrin arası olan Mezopotamya’dır. Ateşimiz Famfilya’nın Olimposu’nda halen kor kordur, su ise beyaz zambaklar şehri Niksar’dadır.
