Yüz binlerce genç üniversiteli oldu, bir o kadarı da ek yerleştirmeyi bekliyor.
Nereden baksanız, en az 800 bin aday, bu yıl üniversiteli olacak Başbakan Yıldırım’ın verdiği bilgiye göre, üniversiteli sayımız, 7 milyonu aşmış!
Peki, ne kadarına burs olanağı sağlıyoruz?.. Türkiye’nin eğitim ve istihdam başta olmak üzere çok büyük sıkıntıları var.
Bunlardan biri de burslar.
Burs yani mali destek bulamadığı için hemen her yıl on binlerce gencimiz öğrenim hayatını yarıda bırakıyor. Ya da çok zor koşullarda öğrenimini sürdürmeye çalışıyor...
Devletin verdiği burs olanakları çok kısıtlı. Sivil toplum örgütlerinin ya da hayırseverlerin verdikleri burslar da devede kulak kalıyor.
Oysa Türkiye’nin sahip olduğu olanaklar ve geleneksel hayırsever yapımız, şu anda verilen bursların rahatlıkla 100 katına çıkmasına olanak sağlayabilir.
Ama nedense bu alışkanlığı bir türlü oturtamadık.
Bırakın bu konunun çok uzağındakileri, en zor zamanlarında, burs desteği alıp, parlak bir gelecek yakalayanlar bile, kıt kanaat da olsa başkalarına burs vermiyorlar.
Burs veren kurumlara ya da kişilere sorduğum ilk soru hep şu oluyor: Sizden burs alanlar, hayata atıldıklarında, ekonomik özgürlüklerine kavuştuklarında, az ya da çok geri dönüş yapıyorlar mı? Başka öğrencilere burs veriyorlar mı? Söylenen rakamlar öylesine düşük ki, insanın yüzü kızarıyor. Binde bir, iki, hepsi o kadar!..
Şu günlerde dünyanın en iyi üniversitelerinden kabul alan çok başarılı öğrencilerimizin, burs bulamadıkları için bu sevdadan vazgeçtiklerine yönelik haberlerle sık sık karşılaşırsanız hiç şaşırmayın.
Çünkü her yıl yaz aylarının değişmez eğitim haberlerinden biri de bu oluyor. Geçtiğimiz hafta dünyanın en iyi üniversiteleri Harvard ve MIT’yi gezerken, burs konusunu da sordum, bu konuda hiçbir sıkıntıları yokmuş!
Muhtemeldir ki, onun için dünyanın en iyileri oldular!..
