THY Euroleague’de fırtına gibi başladığı sezonda bir anda önlenemez bir düşüş yaşayan Fenerbahçe, üst üste 5, son 7 maçında 6, 17. haftada da 7. yenilgisini Zalgiris karşısında 86-66’lık skorla yaşadı.
Zalgiris belki ligin en düşük bütçeli ekiplerinden birisi ama zaten hep öylelerdi. Onları farklı kılan, özellikle iç sahada sergiledikleri inanılmaz mücadeleleriydi. Daha maçın başında en önemli kozları Evans ciddi bir sakatlık yaşasa da bu onların mücadele kararlılığını hiç etkilemedi. Fenerbahçe’nin son haftalardaki en zayıf karnı olan kısaların potaya ataklarını da kendilerine hedef belirlemişlerdi, her hafta rakip kısalardan bir süperstar çıkarmaya başlayan temsilcimiz, bu rolü bu kez Brutis’e vermişti!
En üzücü olan, 2. çeyreğin sonunda gelen Zalgiris atağı ile fark çift hanelere çıkarken, ne kenar yönetimden ne de sahadaki isimlerden en ufak bir reaksiyon gelmemesiydi. 2. yarının başı da tam bir felaketti. Zalgiris, bizim takımımızdan daha çok inanmıştı bir reaksiyon yapacağımıza ve ona hazır bir sertlikle oyuna başladı ama ne yazık ki bizim soyunma odasından geldiğimiz beş o sertliği sahaya koyamadı, koyamazdı!
Sezon başındaki çılgın Hayes etkisi tam tersine döndü. Ne yazık ki ortası yok, önce zirvedeydi, son dönemde olduğu gibi dün de döküldü! Wilbekin’in sakatlıktan dönüşü beklediğimiz gibi değil, Calathes düşüşe geçti, Guduric oyuna hiç etki edemiyor, Booker keşke şaşırtsa ama o da bizi şaşırtmıyor!
Artık ne kredi kaldı, ne başka bir şey. Sahaya çıkıp yürek koyulacak, sezon başındaki lale devrini unutup, bu takımın savunma yapmadan kazanamayacağını bilerek oynayacak.