Galatasaray’a bir 45 dakika, bir oyuncu değişikliği, bir de kırmızı kart yeterli oldu... Sarı-kırmızılılar vasatın altında bir performans gösterdikleri maçta Konyaspor’un cömertliğini affetmeyip sezonun en kritik üç puanlarından birini aldı.
Riekerink, ondan beklenen bir 11 ve sistemle başladığı maçta ilk 45 dakika tüm Galatasaraylılar gibi ölüp ölüp dirilmiştir... Kanat beklerinin neredeyse her Konya atağında hata yaptığı, topun sadece Selçuk, De Jong ve Sneijder üçlüsünün ayağına deyip forvet hattına hiç gitmediği, Galatasaray adına o kara 45 dakikada Konyaspor tam 4 tane yüzde yüz pozisyondan yararlanamadı. Bu bölümde Eren Derdiyok topla sadece bir kez -ki aynı Eren maçın tamamında da topu 5 kere görebildi- buluştu. Selçuk’un hücuma katkısı yok denecek kadar azdı ama en önemlisi kanat bindirmeleri sıfırdı.
Konyaspor’un savunmasını çizgiye kadar çıkartıp, oyunu Galatasaray yarı sahasına yığması işte bu hiç olmayan kanat çıkışlarından kaynaklanıyordu. Aykut Kocaman’ın talebeleri kaçırdıkça kaçırdı, Galatasaray da moralinin üzerine yığınlar yapıp soyunma odasına gitti.
İkinci yarı Josue’nin yerine oyuna giren Rodrigues hem Galatasaray’ı gerçekten 11 kişi oynatmaya başladı (çünkü Josue varken Galatasaray 10 kişi gibiydi) hem de özellikle sol kanadı tempolu biçimde kullanmaya başladı.
Aykut Kocaman, Rodrigues’i çözene kadar Konyaspor, savunmasını çizgide tutmaya devam edince yeni transfer ikinci çizgiye inişinde Galatasaray golle buluştu. Ve hakkını teslim edelim kötülerin içinde en iyi olan Sabri’ye bu gol çok yakıştı. O Sabri ki, attığı golün yanısıra iki tane de kaçırarak adeta Eren Derdiyok ile görevi gol atmak olan diğerlerine nazire yaptı.
Şimdi gerçekçi konuşmak lazım... Bir kere her takım Konyaspor kadar cömert olmaz... Ayrıca bu kadar da savunmasını ileri çıkarmaz... Dünkü Galatasaray, kazanmasına rağmen hiç iyi sinyaller vermedi. Evet, Rodrigues bu takıma bir hava getirecek, bu kesin... Bruma’nın dönmesiyle süratli çıkan bir takım olacak Galatasaray, bu da kesin... Ama Galatasaray’ın ana sorunu hızlı çıkamamak değil, hızlı gelenleri tutamamak... Ne Linnes ne Carole kanat beki olarak hiç olumlu görüntü vermediler... İkisi de arkaya adam kaçırıyor... İkisi de birebirlerde çalım yiyor ve ikisi de kurulu oyunun içinde istasyon olmak yerine uzun vuruşla toptan kurtulmaya çalışıyor... Çağdaş futbolda bunun karşılığı savunma yapmak değil, baştan savmaktır. Bu durum Galatasaray’ın canını çok yakar, bizden söylemesi...
Ve gelelim hakem Mete Kalkavan’a... Ali Çamdalı’ya sarı kartları çok hızlı çekti. Ne var ki, Galatasaraylılar’a gelince bırakın aynı hızı, kart göstermeyi bile hatırlamadı... Şaşırdık mı; hayır... Çünkü sadece Kalkavan değil, neredeyse diğer hakemlerin hepsi aynı şeyi yapıyor... Büyük takım olunca korkuyorlar...