Süper Kupa’nın bir kopyasını izledik ilk 45 dakika. Bu bölümde sahanın mutlak hakimiydi Fenerbahçe. Artık klasikleşen alışkanlığıyla Galatasaray’a oranla topa daha çok sahip oluyor ama pozisyon üretmede kısır kalıyordu.. Yorgun ve yalnız adam rolü oynayan Emenike’nin birbuçuk pozisyonu, bir de ilk yarının etkisiz elemanı Alper’in kafa vuruşu hepsi oydu. TT Arena’da müthiş baskıyla maçlara başlamasına alıştığımız G.Saray ise sanki deplasmandaydı. Selçuk gibi bir usta top kaybı rekoru kırıyor, neredeyse her şutunda çerçeveyi bulan Sneijder dağlara taşlara vuruyordu. Burak Yılmaz ise boş çıkışlarının hiçbirinde topla buluşamıyordu. Yeni tandem Alves-Kadlec bu bölümde terlemiyordu bile...Ve Volkan’ın kalesine gele gele iki top geliyordu... İlk yarının özeti buydu... Evet hepsi buydu...
İkinci yarı ise bambaşkaydı... Bu 45 dakika aslında ömre bedel bir 45 dakikaydı.. .Ne olmuştu öyle G.Saray soyunma odasında. Prandelli “Benim için oynayın“ mı demişti acaba !... Daha Cüneyt Çakır’ın başlama düdüğüyle anladık ki sarı-kırmızılı takım kazanmaya and içmişti... Olcan’ın direkten dönen şutu 3 puanın habercisi gibiydi. Ama Prandelli’nin ayağında pranga bulunan Dzemaili ile Sneijder’in yerlerini değiştirmesi çok daha önemliydi. Ancak asıl hamle Bruno Alves’indi... Amatör bir futbolcunun bile yapmayacağı bir hareketle kendini attırdı Alves... Ardından da ölümcül hata İsmail Kartal’dan geldi... Emenike’yi kenara aldı.
Yani topu ileri taşıyacak, G.Saray savunmasının çıkışını engelleyecek yegane adamı çıkardı oyundan Fenerbahçe Teknik Direktörü... Sonrasında da önünde sürekli boş alan bulan Sneijder aldı sazı eline. İlk yarı çerçeveyi bulamayan Hollandalı yıldız bu kez attığı 4 şutta da isabet sağladı ve 45’lik Smith-Wesson’dan çıkan iki olağanüstü gol ile yıldızlaştı...Tartışmasız ligimizin en iyisi olan Sneijder böylece tüm övgüleri de hak etti..
Bu sonuç ile ne Fenerbahçe şampiyonluk yarışından koptu ne de Galatasaray şampiyonlukta büyük avantaj yakaladı.. .Daha köprünün altından çok su akacak... Ne var ki İsmail Kartal için çanlar çalmaya başladı. Kararsız, güvensiz, temposuz ve taraftarını tedirgin eden bir takım artık Fenerbahçe..
İkinci yarıdaki olağanüstü temposuyla maçı çeviren Galatasaray seyircisidir. Onların hakkını teslim edip, gelelim “şaibeli hakeme”..
Galatasaray’ın halen “Resmi Başkanı“ olan Ünal Aysal, ortalık bir derbi öncesinde hiç olmadığı kadar dinginken Çakır’a “Şaibeli Hakem” yaftasını neden yapıştırdı acaba?..
Her fırsatta rakamlardan iyi anladığını dile getiren sevgili başkanın mutlaka bir hesabı vardır... Ama dünkü maçtan sonra sanırım söylediğinden dolayı utanmıştır ve utanması da gerekir.