Gerçekten yok böyle bir sezon. ..Türk futbol tarihinin en unutulmaz gecesine şahit olduk. Matematiğin izin verdiği çerçevede Beşiktaş, Galatasaray ve Fenerbahçe son düdüğü kadar şanslarını zorlamak istiyordu. Beşiktaş, Karagümrük maçına göre daha sakin daha stressiz bir görüntü ortaya koydu. Ama ilk yarı hiç açıcı değildi. Ortada oyun yok ama ilk golü yine de Beşiktaş buldu.
Kullanılan köşe vuruşunda Vida’nın 10. dakikada attığı gol umutlandırmaya yetti mi, hayır lakin yine gecenin ilk golünü Beşiktaş atınca işin psikolojik üstünlüğü ele geçirildi. Alpaslan beraberliği 24’te sağladı ama Beşiktaş zerre panik olmadı.
Biliyordu... Panik olsa ikinci bir Karagümrük hadisesi yaşanabilirdi. Devreye eşitlikle girildi fakat kim bilir o soyunma odasında Sergen Yalçın futbolcularına ne dedi?
Belki “İnanın Çocuklar” dedi, belki “vazgeçmeyin” dedi. Ghezzal’in 69. dakikada attığı penaltı golünden sonra, hiç riske girilmedi. Takım halinde savunmaya geçildi. Artık kredisi kalmamıştı. Üstelik Galatasaray’ın daha fazla atacak kadar süresi vardı. Kalan dakikaları çok akıllı kullandı siyah - beyazlı oyuncular... Fırtına gibi bir sezon yaşadı ama kapanışı çok yavaş yaptı.
Maç sonunda ise Sergen Yalçın’ın gözyaşları sezonun özeti gibiydi. Kim bilir o göz yaşlarını kaç haftadır tutuyordu. Ağlayacağı zamanlar da oldu ama o hep gülmeyi tercih etti. Göreceksiniz dedi, tüm Türkiye’ye Beşiktaş’ın şampiyonluğunu gösterdi. Hem de ilk senesinde.
Hem de kısıtlı kadroyla. Hem de sakat oyuncularıyla. Sezonun ilk kupasını aldı, lakin daha Ziraat Türkiye Kupası var. Eğer onu da kazanırsa, Sergen Yalçın, Mustafa Denizli’den sonra çifte kupayı kazanan ilk teknik adam olacak. Saygıyla eğiliyorum. Tebrikler Sergen Yalçın, tebrikler Beşiktaş.