Galatasaray adına, futbolda unutulmuş ne varsa, hepsini hatırladığı bir maç oldu... Aslantepe’de onbinleri unutmuştu, hatırladı... O tribünlerin “Oley“ çekmesini çoktan unutmuştu, hatırladı... Daha çok şey hatırladı... Selçuk İnan‘ın tam bir yıl sonra yeniden frikik golü atmasını, Podolski‘nin uzun sakatlık döneminden sonra iki füzeyle sahalara dönmesini... Futbol adına unutulmuş ne varsa, hepsini hatırladı Galatasaray...
Bakmayın ilk yarının Antalyaspor üstünlüğü ile kapandığına... Bu yarıda sahanın her dakikasında ve her yerinde Galatasaray vardı... Antalyaspor belki de ilk ciddi atağında golle buluştu... Oysa Galatasaray bu yarıda yüzde 72’ye yüzde 28‘lik topla oynama oranıyla zaten maçı Antalya ceza alanı üstüne yığmıştı... Ancak şutların teki bile çerçeveyi bulmadı, Eren Derdiyok da Antalya‘nın iki uzunu Diego ve Chico tarafından bir pozisyon dışında çok iyi kontrol edildi...
Bruma, Antalya karşısında gene “rüzgarın oğlu“ gibiydi... Yakıp yıkıp geçti... Deli dolu bir hız değil bu... Her metresinde “geliyorum“ diyen bir tehlikenin işaretleriyle Antalyaspor‘un üstüne kâbus gibi çöktü... Öyle ki Podolski’ye attırdığı ikinci Galatasaray golünde Celustka‘nın kendisine faul yapmasına bile izin vermedi... Ancak Galatasaray’ın hücum anlayışındaki tek yönlü oyun gene devam ediyor... Bruma hangi kanatta oynuyorsa “baharın gülleri“ açıyor ama diğer kanat “yağmura hasret“ kalıyor...
En önemlisi Galatasaray‘ın iştahını ve hızını yeniden kazanmış olması... Bakıyorsunuz, Antalyaspor 1-0 önde ama oyun, tempo Galatasaray‘ın bu maçı çok rahat alacağını gösteriyor... Tabi Galatasaray‘ın isteği kadar Antalyaspor‘un ikinci yarıda ayakta duracak halinin bile kalmaması, sonucun belirlenmesinde etkili oldu... Antalyaspor için belki tek şans Eto’o‘un oyun 1-0 devam ederken attığı ikinci gol olabilirdi... Ancak hakem bu pozisyonda takdirini “faul“ diye kullandı...
Riekerink adına, morale ve gole ihtiyacı olan kaptan Selçuk İnan adına, uzun bir ayrılıktan sonra füzelerle sahalara dönen Podolski adına ve tribünleri dolduran 40 bini aşkın seyirci adına Galatasaray için “mutlu bir Pazar“ oldu... Galatasaray unuttuklarını hatırlarken, bunların arasına “Pazar keyfi”ni de katmalıyız...