Birbirimizi yiyip bitirdiğimiz gürültüden, kavgadan nefes almakta güçlük çektiğimiz bir ortamda karşımıza Kosova gibi grubun sonuncusu ve en zayıf takımının çıkması bizim adımıza çok ciddi bir fikstür şansıydı... Nitekim en iyi maçlarımızdan birini oynamasak bile, bu oyunla bile en iyi sonuçlarımızdan birini aldık... Hele milli takımın yenisi Cengiz Ünder’in taşıdığı ay- yıldızlı formaya çok yakışması, Volkan Şen’in Fenerbahçe forması ile koca bir sezonu golsüz kapatıp, milli forma ile golünü atması, sonradan oyuna giren Yusuf Yazıcı’nın asist yapması açıkcası yüzümüzü güldürüp, moralimizi düzeltti... Ancak stoperlerimizin her hava topunu rakibe bırakması, Berisa gibi hızlı hücumcular karşısında çok ağır olması, orta alanımızın beklentilerin çok gerisinde kalması, ciddi eksikler olarak da gözümüzün içine girdi...
Bunlar düzelir, eksikler giderilir, hepsi olur... Ancak bizim özellikle son yıllarda milli takımı “angarya“ gibi gören anlayışı değiştirmemiz gerekiyor... Gene bu son yıllarda milli takım içinde sanki öyle bir grup oluştu ki, hiçbir şeyi beğenmeyen, burnundan kıl aldırmayan, Hocanın otoritesini zorlayan bir grup... Sanırsınız ki, her Avrupa Şampiyonası’na giden, her Dünya Kupası’na katılan, yarı finaller, hatta finaller oynayan, bazen de kupaları kaldıran bir takımın oyuncularıyız...
Oysa kupalara abone olanların, her şampiyonaya katılanların bizim kadar kaprisleri yok... Aklıma 2016 finalindeki Portekiz formasıyla Ronaldo geliyor... Sakatlığın verdiği sıkıntının acısı yüzüne vuran, buna rağmen kupayı kucaklamak için oyundan çıkmayan ve kendi adına, formasını taşıdığı ülkesi adına varını yoğunu ortaya koyan Cristiano Ronaldo...
Allah aşkına Ronaldo’nun bizim oyuncularımızdan neyi eksik... Parası mı, şöhreti mi, kariyeri mi... Hepsi bin misli fazla... Ama adam, milli maçta ulusuna ve formasına saygıda kusur etmiyor, kulüp formasını giydiğinde profesyonelliğinin hakkını veriyor... Genç olsun, acemi olsun, ama sahada ay- yıldızlı forma içinde varını- yoğunu ortaya koyan futbolcu olsun... Böyle bir takımla kazanırsak süper, kaybedersek de böyle kaybedelim... Umarım bu sonuç barış ve başarıya giden yolun ilk adımı olur...