İstinye Park’tan saat 17.00’de çıktım... Basın Ekspres yolunda Erdoğan Şenay’ın ofisine gidecek, spor yazarı dostlarla birlikte maçı izleyeceğiz... İstinye Park-Basın Ekspres yolunu, yani 40 kilometrelik yolu abartısız tam 4 saatte gittik... Emniyet şeridinden dalanlar, ters yola çıkanlar, önündeki arabanın yolunu kesmeye çalışanlar, arabada içtiği sigarının izmaritini yola atmakta sakınca bulmayanlar, nereden baksanız tam rezillik... İstinye Park’tan çıktım, sanki Eskişehir’e, Afyon’a, Kütahya’ya gittim... Şunu anladım, İstanbul’un sahibi gerçekten yok...
Sinir küpü içinde içeriye daldık, daha doğrusu adımımızı attık Sow‘un muhteşem golü geldi... İkinci yarıda gene gecenin golüne aday bir Lens golü izledik. Ardından Emenike’nin kaçırdıkları... Skrtel başta, savunmanın kusursuz oyunu... Aklımızda ne yollardaki 4 saatlik rezillik kaldı, ne de onca çektiğimiz sıkıntı... Rezil başlayan bir akşama maçla birlikte muhteşem bir nokta koyduk...
İddia ediyorum, Fenerbahçe’nin bu iki golü tüm Avrupa kupası maçları içinde “gecenin golleri“ seçilecektir... Lens geldiğinde belki de antrenman yetersizliğinden “sıradan“ bir oyuncu gibiydi... Antrenmanı yedikçe “sıra dışı” olduğunu herkese gösterdi... Advocaat’ın geldikten sonra yaptığı tek transfer ve açıkcası tam isabet...
Manchester United için “bu sene iyi değil, toparlayamadı“ diyebilirsiniz... Ama şu unutulmasın, bu takım son Liverpol maçında rakip kaleye tam 39 şut, 19 korner attı...
Fenerbahçe’nin savuma anlayışı geniş alanları öyle kapattı ki, çıkana kadar Pogba, girdikten sonra İbrahimovic, meşhur Rooney son üç dakikaya kadar topla bile buluşamadı... Bazı maçlar vardır topunuzla tüfeğinizle saldırırsınız, bazı maçlar vardır, savunmanız ile ayakta kalıp, kazanmayı başarırsınız...
Bu müthiş zaferde iki göz kamaştıran gol öne çıkmış olsa bile, aslan payı Fenerbahçe’nın lideri konumunda görünen Skrtel’in yönettiği savunma anlayışı ile geldi... Üstelik ilk yarıda ciddi baskı yiyen Fenerbahçe, ikinci yarıda yorulmak yerine daha fazla hücuma çıkarak, topu daha fazla ayağında tutarak, bir gol daha bulup, üç net pozisyon kaçırarak, gerçek günlerinin sinyallerini vermeye başladı...
Umarım bu maç, Fenerbahçe seyircisi ile Başkan’ın, takımın da barışma maçı olur... Gerçek Fenerbahçelinin bu takımı sahada yalnız bırakmaya, öksüz bırakmaya hakkı olmadığını düşünüyorum...