Şampiyonluk yüzüğü olmayan NBA yıldızları

Amerikan Basketbol Ligi (NBA) tarihi boyunca adı unutulmazlar arasına giren ancak şampiyonluk yaşayamayan birçok oyuncu bulunuyor.

Amerika Basketbol Birliği (BAA) adıyla 1946-1947'de başlayan NBA'de görkemli bir kariyere sahip birçok yıldız basketbolcu, ne şampiyon takıma verilen kupayı kaldırdı ne de her sezonun şampiyonu için özel tasarlanan yüzüğü parmağına takabildi.

Bill Russell önderliğinde 1960'lara damgasını vuran Boston Celtics'ten K.C. Jones, Tom Sanders, Frank Ramsey, Jim Loscutoff, Houston Rockets, Los Angeles Lakers ve San Antonio Spurs'le şampiyonluktan şampiyonluğa koşan Robert Horry, Michael Jordan'la 1990'larda fırtına gibi esen Chicago Bulls'tan Ron Harper, Steve Kerr, Horace Grant, Kobe Bryant-Shaquille O'Neal ikilisinin sürüklediği Los Angeles Lakers'tan Derek Fisher gibi rol oyuncuları, bu sevinci defalarca tattı. Kimi yıldız isimler ise final bile göremeden kariyerlerini noktaladı.

Yakın geçmişte Chris Webber, Steve Nash, Reggie Miller, Tracy McGrady, günümüzde ise Chris Paul, Kevin Durant, Carmelo Anthony, Vince Carter, Russell Westbrook gibi isimlerin bulunduğu "şampiyonluk yaşayamayan yıldızlar" arasında şu oyuncular öne çıkıyor: - Karl Malone ve John Stockton Lige adım attığı 1985'ten 2004'e kadar kaydettiği 36 bin 928 sayıyla Kerim Abdülcabbar'ın arkasında "NBA tarihinin en skorer 2. oyuncusu" olan Karl Malone, 3 kez finalde oynamasına karşın görkemli kariyerinde şampiyonluk göremedi.

Sayı atmaktansa takımı oynatma anlayışına sahip, birçok kişiye göre en ideal oyun kurucu kabul edilen John Stockton da "NBA tarihinin en fazla asist yapan ve top çalan oyuncusu" olarak tamamladığı kariyerinde, mutlu sona ulaşamadı.

Utah Jazz'da lig tarihinin en iyi kısa-uzun kombinasyonlarından birini oluşturan Malone ve Stockton, 1997 ve 1998'de NBA finaline yükseldi. Fakat 2'sinde de Michael Jordan önderliğindeki Chicago Bulls önlerine çıktı.

1997 ve 1999'da normal sezonun en değerli oyuncusu (MVP) Malone, kariyerinin son sezonu olan 2003-04'te, Kobe Bryant ve Shaquille O'Neal'la şampiyonluk şampiyonluğa koşan Los Angeles Lakers'ın yolunu tuttu. Chauncey Billups, Richard Hamilton, Rasheed Wallace ve Ben Wallace'ı kadrosunda barındıran Detroit Pistons, "Postacı" lakaplı forvetin şampiyonluk hayallerini suya düşürdü.

Elgin Baylor

1958-1971 yılları arasında Lakers forması giyen efsane isim Elgin Baylor, 1960'larda çoğunlukla pota altında oynanan basketbola, atletik özellikleriyle yeni bir soluk getirdi.

Kariyeri boyunca 27,4 sayı ve 13,5 ribaunt ortalamaları yakalayan kısa forvet, Lakers'ı 8 kez NBA finaline taşıdı. Bunların 7'sinde Bill Russell'ın Boston Celtics'ine takılan Lakers, 1970 final serisini ise Willis Reed ve Walt Frazier'ın sürüklediği New York Knicks'e kaybetti.

11 kez all-star seçilen Baylor, 1962'de kaydettiği 61 sayıyla "bir NBA finali maçında en fazla sayı atan oyuncu" unvanını hala elinde tutuyor.

Charles Barkley

Philadelphia 76ers, Phoenix Suns, Houston Rockets formalarını giydiği 16 sezonda 22,1 sayı ve 11,7 ribaunt ortalamalarıyla oynayan Charles Barkley, 11 kez all-star seçilme onurunu yaşadığı kariyerini şampiyonlukla taçlandıramadı.

Forvet oyuncusu, kariyerinin en formda dönemini yaşadığı 1986'dan 1996'ya kadar yüzde 50'nin üstünde şut isabetiyle 24,7 sayı, 11,8 ribaunt ve 4,2 asist ortalamaları tutturdu.

Barkley, Suns formasıyla normal sezonun MVP'si olduğu 1993 yılında çok yaklaştığı şampiyonluğu, Michael Jordan'ın taşıdığı Chicago Bulls'a 4-2 yenildikleri final serisi sonunda kaybetti.

Dominique Wilkins

Yaptığı smaçlarla hafızalara kazınan ve çoğunu Atlanta Hawks formasıyla geçirdiği NBA kariyerinde 24,8 sayı, 6,7 ribaunt ortalamaları yakalayan Dominique Wilkins, konferans yarı finalinden ötesini göremedi.

1986'dan itibaren üst üste 3 kez çıktığı konferans yarı finalinde, 2 defa Boston Celtics, bir kez de Detroit Pistons engelini geçemeyen Wilkins, Panathinaikos formasını giydiği 1996'da ise Avrupa Ligi şampiyonluğuna uzandı.

Allen Iverson

Kariyerinin sonunda Beşiktaş forması da giyen Allen Iverson'ın, 2001'de normal sezonun MVP'si olduğu, 11 defa all-star seçildiği, 4 kez de sayı krallığını elde ettiği NBA serüveni, mutlu sonla bitmedi.

NBA finalindeki tek deneyimini Philadephia 76ers ile 2001'de yaşayan Iverson seriyi, Kobe Bryant ve Shaquille O'Neal'lı Lakers'a 4-1 kaybetmelerine engel olamadı.

Kariyeri boyunca maç başına 26,7 sayı, 6,2 asist ve 2,2 top çalma üreten gard, 2006'da ligin yükselen yıldızı Carmelo Anthony'nin takımı Denver Nuggets'a gitti ancak orada da çok istediği şampiyonluk yüzüğünü takamadı.

Patrick Ewing

Oynadığı 17 sezon boyunca NBA'in en etkili pivotlarından biri olan Patrick Ewing, kendisini 1985 draftında ilk sıradan seçen New York Knicks'i 1994 ve 1999'da finale kadar taşıdı.

1994'te Hakeem Olajuwon'un öncülüğündeki Houston Rockets'a 4-3 yenilen Knicks, konferans finalinde sakatlanan Ewing'den yoksun çıktığı 1999 finalini de Tim Duncan ve David Robinson'lı San Antonio Spurs'e 4-1 kaybetti.

Ewing, 11 kez all-star seçilme onurunu yaşadığı kariyerinde 21 sayı, 9,8 ribaunt ve 2,4 blok ortalamalarıyla oynadı.

George Gervin

1972'den 1986'ya kadar oynadığı ligde, 4 kez sayı kralı olmayı, 9 defa da all-star seçilmeyi başaran George Gervin, konferans finalinden ilerisini göremedi.

25,1 sayı ve 5,3 ribauntluk kariyer ortalamalarına sahip Gervin, kaydettiği 26 bin 595 sayıyla lig tarihinin en skorer 14'üncü, Spurs'ün ise en skorer ismi konumunda.

Bernard King

New York Knicks'te oynadığı 1984-85 sezonunda 32,9 ortalamayla sayı krallığına ulaşan, 1977'de başlayan 14 sezonluk NBA kariyerini 22,5 sayı ve 5,8 ribaunt ortalamalarıyla tamamlayan Bernard King, play-off'larda aynı başarıyı tekrarlayamadı.

Lig tarihinin usta skorerleri arasında gösterilen ve 4 kez all-star seçilen forvet oyuncusunun, 1984'te eski takımı New Jersey Nets'e karşı sergilediği 60 sayılık performansı hala akıllarda.

Alex English

NBA'de 15 sezon mücadele eden ve 21,5 sayı, 5,5 ribaunt ortalamaları yakalayan Alex English, özellikle Denver Nuggets formasını giydiği 1980'lerde fırtına gibi esti. 1983'te sayı krallığına ulaşan forvet oyuncusu, 1982'den 1989'a kadar da peş peşe 8 defa all-star seçildi.

Kariyeri boyunca attığı 25 bin 613 sayıyla lig tarihinin en skorer 21. oyuncusu olan English, 9 kez play-off oynadığı Nuggets ile en iyi derecesine, 1985'te konferans finali oynayarak ulaştı.