Fenerbahçe nin ligler başlarken yaşanan türlü olumsuz gelişmelere rağmen havasını bulacağını ve lige iyi bir başlangıç yapıp kendisini göstereceğini söylemiştik. Bunu söylerken elbette baz aldığımız temel futbol doğruları vardı.
Fenerbahçe de Niang, Lugano gibi önemli oyuncuların ayrılmasına rağmen oturmuş bir kadro yapısı ve ağır aksak ta olsa kendisini gösteren bir futbol anlayışı oluşmuştu..Defansif anlamda Yobo ‘nun takımda tutulması,Ziegler ‘in sol kanada ve orta sahaya dinamizm katması, Bienvenue ‘nun iyi niyetli çabaları hep bir şeye işaret ediyordu.
Fenerbahçe Maçlarını mücadele etmeden kaybetmeyecekti.Bilica ‘nın takımda tutulmasına rağmen defans ile orta saha uyumunun Alex ve Mehmet Topuz gibi oyuncuların rasyonel futbol anlayışları ile pekişmesi,kaleci Volkan ‘ın istikrarsızlığına rağmen olumlu sinyaller veriyordu.
Fenerbahçe de son oynanan maçta anlaşıldı ki bu takım kondüsyon kazanmış,orta saha dan çabuk çıkan hücum oyuncularının önüne veya bitişiğindeki boş alanlara güzel toplar bırakılabiliyor.Takımda kalması bile bir ara düşünülmeyen Stoch bile sanki iki kişilik oynuyor.
Topla çok çabuk, yaratıcı ve olumlu düşünüyor.Fenerbahçe takımı kenardan direktif almadan maç içerisinde kendisini toparlayabiliyor. Ve en önemlisi takım da sürekli göze batan oyuncuları sahiplenerek aile olgusunu ,takım olgusu ile birleştiriyor. Aykut kocaman lig ilerledikçe kendisini daha da geliştiriyor ve artık daha bilge bir yaklaşımla Fenerbahçe’ yi hedefe ulaştıracak hamleleri yapıyor.
Ve Fenerbahçe taraftarı da takımını yalnız bırakmayarak bu oluşuma katkı sağlayan en önemli unsur..
Kısacası Fenerbahçe uzun bir maratonun ilk kilometrelerini güzel koşan zinde bir atlet gibi..
Oynadıkça açılıyor ve Bu Fenerbahçe tat veriyor…Bu olumlu ve pozitif futbol oynama inancının sadece sahaya yansıması..