Ayağa pası çok iyi yapan ama deplasmanda kazanamayan bir rakip. Yani salt savunma oynayamıyorlar. Bu özelliği ile ligin yegane ekibi. Aslında Süper Lig’in bir parçası değil de, Brezilya Ligi’nin temsilcisi gibi.
Böyle bir rakibe karşı Bursaspor’un seçmiş olduğu oyun doğruydu. Sahanın her yerinde sürekli karambol yaratmayı hedefleyen bir baskı oyunu. Top Antepli oyuncuların ayağına geçer geçmez sahanın her yerinde bireysel bir baskı. Sert, topa sahip olanı rahat ettirmeyen bir hücum savunması.
Burada eksik olan topa sahip olduktan sonra set oyununa dönmekte yaşanan zorluk oldu. Bursaspor’da sürekli top kapıldı ama topu ayağına alan kaleye doğru sprint attı. Dolayısıyla rakibi bozdular ama kendileri de bozuldu. Organizasyon sorunu çektiler.
Savunmayı karambole devreden bu oyun golü de böyle aradı. Ali Tandoğan’ın ceza sahası içine yolladığı serbest vuruş, korner ve taçlarla. İstediklerini tam da böyle buldular.
Bu gol de onları biraz sakinleştirmedi. Savunmada sonuna kadar uyguladıkları bozucu oyun, her seferinde topa sahip olduklarında akınlarına da sirayet etti.
Ancak fizik açıdan rakipten çok güçlü oluşları nedeniyle bunun cezasını çekmediler. Hüseyin defansif olarak mükemmeldi. Zapo akan oyunda da hiç tereddüt etmeden ileri çıktı. Ve durmadan top kaptılar. Sercan ve Volkan’ın çabalı oyunlarına rağmen yaşadıkları teknik sıkıntı farkın açılmasını önleyen etken oldu. Ama ne olursa olsun, ikinci golde de görüldü ki arzu teknik eksiklik de olsa zaferi getiriyor. Geçen hafta Ankara’daki puan kaybının ardından en dikkat çekici yön Ertuğrul Sağlam ve futbolcuların istediklerini almış gibi duran tavırları ve büyük güvenleriydi. Bunun neden olduğu dün, çok da iyi oynamamalarına rağmen rahat kazandıkları maçta çok iyi anlaşıldı.
Bursaspor şampiyon gibi mi oynadı? Bence evet ama buna itiraz edebilirsiniz.
Ama beklentilerin aksine çok güvenli oldukları konusunda itiraz edilemez.
Bu unvanı çoktan benimsemişler.