‘Sonuç iyi her şey iyi’ felsefesi çok oryantal bir düşünüştür. Böyle bir düşünüş tartışma yapmayı daha baştan engeller. Ve siz eğer tenkide başlarsanız, en ılımlılar bile oldu mu şimdi diye kızarlar. Eğer tenkit yaparsanız size kızarlar. Varsın kızsınlar.
Galatasaray’ın, Almanya’daki ilk maçta aldığı 1-1’lik netice hiç de iyi bir sonuç değil. Çünkü daha iyisi olabilirdi. Olmalı idi de. Olmadı ise şimdi tenkit etmek yanlış mı olur? Bizim tenkidimiz oyuna değil, Türk futbolundaki kendini kontrol mekanizmasının, heyecanın yüksek olduğu zamanlarda kaybolmasıdır. 10 kişi kalınca oynanan oyun başarı da ondan önce yapılan anlamsız fauller ne? Başkalarına omuz atmak, topa sert çıkmak artık modern futbolda yok. Hele hele hakeme gidip ileri geri konuşmak, el kol hareketleri yapmak da ayıp.
Oyunu oyun gibi oynamayı bilmek gerekir. Biliyorum şimdi kızanlar olacak ama, sertleşmek hele hele heyecanlanıp karşı oyuncunun bacaklarına dalmanın artık modern futbolda getirisi yok. Hele hele kızınca gırtlağını keserim de demenin faydası yok. Artık tekniğin dışında efendi efendi oynamayı öğrenmek gerekir. Umarım bugünkü maçta bu böyle olur.