Ah şu tahtarevalli futbolumuzun başına gelenler. Bir yukarı çıkıp, bir aşağı inerken bakın neler oldu neler. Bunu çarşaf çarşaf köşelerini dolduran yazarlarımızdan öğreniyoruz. Ne var ki bizim eskiden beri yazdıklarımızı şimdi yeniymiş gibi tekrarlıyorlar.
Nasıl mı? Sıralayalım... Daha birkaç hafta evvel başkanlar özel işlerine baksınlar, bıraksınlar şu teknik adamlığı dememişmiydik. Şimdi bu arkadaşlarımız bu tezi öne sürüyorlar. Hele hele bir de bu başkanlardan biri, ‘Yoksa bunlar beni mi istemiyorlar’ demez mi! Günaydın başkan...
Geçmiş şampiyonalardan evvel bu kondisyonlarla bir yere varamayız diye sık sık yazmıştık ve bu şampiyonalara veda etmiştik. İşte bize göre kondisyon, bizde hala istim gibi sonradan geliyor. “Takım içinde psikolojiye önem verilsin, takımların tıp doktorundan çok psikologlara ihtiyacı var” dememiş miydik! Mağlubiyetlerden sonra oyuncuların birbirlerine yaptıkları ağır suçlamalara ne demeli. Kabahatli sensin ben değil yoluna sapmaları birbirlerine olan agresifliklerini gösteriyor. Ne var ki, bu şöhretli zengin çocuklar gazetelerin futbol sayfalarından çok magazin sayfalarında yer almayı seviyorlar. Gelsin sevgililer, saatler, son model arabalar gibi.
Son söz... Bu olanlardan sonra hangi teknik direktörün suyu ısınacak. Hele hele başkanını tenkit eden hangi teknik direktörün diline biber sürülecek. Bizler hancıyız, onlar yolcu. Bu böyle gelmiş böyle de gidecek. Ne yapalım futbol kervanının kaderi bu.