Bize ne söylüyorsun be adam... Linyit’e dilekçe yaz, karbonmonoksite rüşvet ver, kadere torpil koy!..
Maden sahibine göre, kabahat “zamanlama”daymış... “Soma’daki kaza üç ay sonra olsa” böylesine ağır kayıplar yaşanmazmış!
Onu bilemem...
Takdir senin... Lakin bu işin planlayıcılarından biri olarak “üç ay” sonra değil de “önceye alsaydın” tarihi; yüreğimiz ve Soma üç ay önce yansaydı...
Adım gibi biliyorum ki...
Bu lig bitmezdi.
Ne oynayacak adam bulabilirdiniz, ne yönetecek hoca ne yazacak gazeteci... Futbola düşünecek yönetici de kalmazdı, futbolu izleyecek, merak edecek kişi de.
***
Futbol Federasyonu’ndan kulüplere, Milli Takım’dan spor yazarlarına, futbolcular, hocalar, hepimiz, kaçınılmaz olarak sersem gibiyiz ve “sahada ne oluyor”dan çok daha önemli o sorunun peşindeyiz:
“Soma için ne yapabiliriz”.
Taraftar robot mu?.. O da aynı.
Yok mudur taraftarın konsantrasyon eksikliği hakkı?
***
Bakınız, en kolayı dünkü “kelleşmiş Olimpiyat Stadı tribünlerini” öne çıkarıp, “yazıklar olsun” başlığı atmaktı.
Oradaki bir avuç seyirciyi tenzih et, döşen döşendiğin kadar!
“Yazıklar olsun Beşiktaş taraftarına ki, hadi Türk Futbol Tarihi’ndeki en kıymetli ikincilik şansı olan takımlarını umursamayıp maça gelmediler, peki maç gelirlerinin Soma Şehitleri’ne gideceğini de mi iplemediler” diye sorgula!
Ben yapamam.
***
Çünkü kendimden biliyorum “düne kadar” yaşamsal kategoride tuttuğum birçok sorunu, konuyu, hedefi, dört gündür buzluğa koyduğumu.
Aynı şeye Beşiktaşlının hakkı yok mu?
Gelene helal olsun, gelmeyene hak veriyorum.
***
Maç mı?.. Maça damgasını vuran Bilic’in “diziliş”e yaptığı altın dokunuştu!..
İnsani, şefkatli, saygılı bir dokunuş.
Orta yuvarlağa dizilen 22 futbolcu ile hakemlere dedi ki, “ben de geliyorum” saygı duruşuna...
Arkasında Mehmet Özdilek ve tüm yedekler... Çizmeleri kirli, emekleri alınları gibi tertemiz şehitlere, omuz omuza bir selam gönderdiler.
***Ne haldeyiz değil mi?
Türkiye taziye evi, stat matem yeri, karanfiller kömür karası bayraklar...
Galatasaray’ın Kayseri Erciyes ile golsüzlüğü sürerken, Beşiktaşlı Almeida Gençlerbirliği’ne gol atıyor, kimse sevinemiyor.
İkinci devre... Rakip öne geçmiş, Beşiktaş berabere olmuş, şampiyonlar ligi grup şansı uçup gidiyor, kimse üzülemiyor.
Almeida milyonlarca Euro ihtimali taşıyan penaltı kaçırıyor, tribünler Soma’da.
Acıya yer kalmamış...
***
Başka türlüsü gelmiyor elden...
Soma ve Türkiye’nin yüreği -olmaz olası- o kaza ile üç ay önce yansaydı, “Lig bitmezdi” demem bu sebepten.
Yastayız... Saatler topaç gibi dönsün, takvim yaprakları düşsün, zaman geçsin ki düzelelim.
Tıpkı Beşiktaş-Gençlerbirliği maçındaki gibi, en az futbol kadar saygı/sevgiye şahit oldukça ve Soma için yeni projeler buldukça hızlanacaktır toparlanmamız.