Fenerbahçe, Beşiktaş maçını beklemeden hatta Antalyaspor Saracoğlu çimenine krampon sürmeden önce şampiyonluğunu ilan etmişti Kadıköy’de!..
Resmen değil ama fiilen...
Ve şeklen...
Geçen hafta Galatasaray derbisinde 3 puan 5 adam bırakmış olması ne takımın ne de tribünlerin umurundaydı.
Hatta Fenerbahçe’nin gelmiş geçmiş en özenli davranan, en dikkatli konuşan teknik direktörü Yanal bile havaya girmişti.
Ersun Hoca, lacileri çekmiş, ilk defa tribünleri selamlıyor, alkışları kabul edip şükranlarını sunuyordu.
***
Peki, “çantada keklik” miydi Antalyaspor maçı?
Belki sakatsız/cezasız bir Fenerbahçe için.
Bu koşullarda farklı kazanmak için uğraşmak ve son dakikaları beklemek gerekti.
***
Kimse “burası Fenerbahçe, 11 kişiyse aynen devam eder” demesin.
Futbol futbolcuyla oynanan bir oyun. Futbolcunun kalitesi kadar yerini sevmesi, çevresindekilerle alış verişi, onları tanıması, uyuşması da önemli.
Ve Fenerbahçe takımının neredeyse yarısı farklıydı.
Kulübeyi doldurmak için üçü A2 takımından dört gençle sahaya çıkan bir Fenerbahçe.
Elbette pozisyon üretemiyordu ev sahibi takım.
Mehmet Topuz, Gökhan’ın yerini ne kadar doldurmaya çalışsa da o Gökhan, bu Topuz’du mesela... Özellikleri ayrı. Teknikleri farklı. Oyuna girişi çıkış başka.
***
Orta alanda Selçuk ve Salih de öyle.
Ne bekleniyordu Salih’den? Emre’nin yerini doldurması mı. Hayır, yerini Alper’e bırakana kadar olmadı.
Galiba bir tek Kadlec Bekir’i aratmadı, hatta üstüne koydu.
Yine de Fenerbahçe’nin değişmeyen diğer yarısına gol atmak için duran top gerekiyordu başlarda.
Öyle de oldu. Maçın beş golünden dördü duran toptan.
***
İlginçtir ilk yarıda hem Fenerbahçe’nin hem de Antalyaspor’un gollerinde başrollerinde olan adam Salih’di.
Birinde faulü aldı, diğerinde yaptı. Hem de iki ceza sahasının üçer metre uzağında aynı noktadan.
Biri şahaneyse diğeri ne?
Ufak ufak arızalar toplanınca ciddi handikap oluyordu.
Üstelik rakip Antalya’nın canı burnunda; tek çare kazanması ki, resmen kazanmaya gelmiş ‘en azından nefesi yettiği kadar’ beraberlik onu ilgilendirmiyordu.
Bu durumda Antalyaspor yerine başka bir takımla, kendi evinde değil deplasmanda oynasa, haftaya şampiyonluk ilan etme ihtimali sıfırdı Fenerbahçe’nin.
***
Ama kazandı işte...
Giray sakatlanıp çıkınca taşlarla oynayan Antalya Hocası Çapa’nın da etkisi var bunda, Fenerbahçe başladığı gibi iyi niyetle ve orta karar oynamaya devam ederken gittikçe düşen rakip takım futbolcularının da...
Şampiyonluk provası bile yakıştı Fenerbahçe’ye...
Haftaya olmazsa bir hafta sonra mutlaka!
Trabzon fatihi!
Fenerbahçeli taraftarlar karşılaşmanın öncesinde takımlar ısınırken futbolcu-larına tezahüratlarla moral verdi. Taraftarlar kaleci Volkan Demirel’i tribünlere çağırırken, “Trabzon fatihi Volkan Demirel” şeklinde tempo tuttu.