Fenerbahçeli taraftarlar herhalde dünkü maçı çok sevmişlerdir. Nasıl sevmesinler ki, aylar sonra pres, dayanışma, yardımlaşma, cesaret ve özgüvenin en güzel örneklerini verdi takımları... İlk kez stressiz, bayram havasında, keyifli bir doksan dakika izlediler... Yeme de yanında yat misali... Sanırız futbolcular hafta içinde kazanamamaları halinde neler kaybedeceklerinin hesabını iyi yaptılar ki, bu kadar çabuk kimlik değiştirdiler. Eskişehir’deki bezgin, lige havlu atmış, çaresiz takım gitmiş yerine sanki “daha lig yeni başlıyor” diye bağıran bir Fenerbahçe gelmişti... Hep istim üzerinde, sürekli baskı yaparak kendilerine yakışan formatı yakaladılar. Teknik Direktör Aykut Kocaman’ın elinde sihirli bir değnek olmadığına göre bir hafta içinde sahaya iki farklı karakter koyan futbolcuların bundan böyle hiçbir bahanesi kalmadı. Eğer böyle oynamayı becerebiliyorlarsa devamını da getirmeliler. Aksi halde asıl suçlu duruma kendileri düşerler.