Fenerbahçe uzun zamandır bir deplasmanda böyle yürekli, böyle kaleye dikine oynayan, böyle agresif bir doksan dakika çıkarmamıştı. Sarı-lacivertli oyuncular Şükrü Saracoğlu Stadı’nın dışına bir türlü çıkaramadıkları o özgüvenlerini Avni Aker’e taşımayı bu kez bildiler. Trabzon’un baskılı başlayacağı beklenirken Fenerbahçe rüzgârı skor tabelasını bir anda 2-0’a getirdi. Aykut Kocaman’ın taktiği, takım tertibi belli ki rakibini terse yatırmıştı. Kocaman’ı hakikaten bu cesaretinden ve böyle bir ortamda ortaya koyduğu liderlik kimliğinden dolayı kutlamak lazım. Fenerbahçe’de kötü oynayan bir oyuncu yoktu ama Emre, Selçuk ve Cristian orta alanda hakikaten zirve yaptı. Sonuçta Fenerbahçe böyle sıkıntılı bir dönemde şampiyonluk şansını son maça taşıdı. Sarı-lacivertli ekip, mutlu sona ulaşır veya ulaşmaz ama bu takımın ortaya koyduğu büyük mücadele kupa kadar değerlidir.