Skor tabelasından çok Fenerbahçe’nin asıl sahip olduğu “cevheri” gösteren bir karşılaşmaydı... Evet Fenerbahçe omurgasını oluşturan çok önemli isimlerden yoksun çıkmıştı Antalyaspor karşısına... Bu ortamda zaten kimse onlardan kaliteli bir futbol beklemiyordu... Ancak her şeye rağmen disiplinle, enerjiyle, coşkuyla, sorumlulukla, tempoyla ve heyecanla oynadılar.
Teknik Direktör Ersun Yanal’ın sezon başından bu yana ısrarla altını çizdiği o karakter sahadaydı aslında... Herkes işini en iyi şekilde yapmaya çalışırken, Antalyaspor duvarı tüm çabalara rağmen gedik vermiyordu... Fuat Çapa, Emre-Mehmet Topal ikilisinin olmadığı orta sahanın fazla bir üretkenlik sağlamayacağını düşünerek rakibin tek silahı gibi görünen kanat akınlarına set çekmeyi planlamıştı belli ki..
Gökhan Gönül’ün yokluğunda sağ tarafı fazla çalıştıramayan Fenerbahçe’nin Caner ile soldan yaptığı tüm bu denemeleri de başarıyla önlemeyi bildiler. Salih de tüm kalitesine rağmen fizik açıdan hâlâ yetersiz olduğu için beyniyle ayaklarına hükmedemeyince Webo, Sow, Kuyt üçlüsüne pozisyon yaratmak zorlaştı. Bu görüntüde maçta kilidin duran toplarla çözüleceği çok belliydi.
Nitekim öyle de oldu. Caner’in nefis frikik golüne, Antalyaspor da bir duran toptan Isaac ile yanıt verdi. Aslında bu beraberlik kısa süreli bir panik havası yaratsa da Kadlec’in bir korner sonrası sihirli dokunuşu belki de şampiyonluğun habercisi gibiydi.
İkinci yarıda Kadıköy’deki tablo aynıydı. Yanal’ın işlerin kötü gitmesi halinde tek atımlık barut olarak gördüğü ve belki de bu yüzden yanında oturttuğu Alper’i oyuna sürmesi ile kaleye daha dikine giden bir Fenerbahçe izledik. Önce Kadlec, ardından Sow’un golleri taraftara sunulan bir demet çiçekti...
Ama dün gecenin asıl yıldızı parlayan ismi iki gol atan Kadlec’e rağmen yine Meireles’ti. Dünkü iki yönlü oyunu, sakin ve akıllı pas dağıtımı, devamlılığı, zaman zaman liderliği üstlenmesiyle Emre Belözoğlu’nu hiç de aratmayan bir performans koydu ortaya. Üstelik son dört haftadaki gibi öfkelenmeden, çatışmadan yaptı işini...
Sonuçta büyük bir inanç ve sabır maratonunun sonu, emek ve istek kahramanlarının zaferiyle bitiyor... Bize de Fenerbahçe’yi tebrik etmek kalıyor...