Böyle maçları oynamak da zor seyretmek de aslında... Bu ortama bir de yürekleri yakan Soma faciası eklenince pek birşey beklemiyorduk şampiyonun son doksan dakikasından...
Günlerdir devam eden kutlamaların getirdiği yorgunluğa, bezginliğe ve hedefsizliğe rağmen Fenerbahçe yine ciddiyetten ödün vermedi... Hem de sekiz as oyuncusunun eksikliğine rağmen...
Belki de bu sezon kendisini herkesten farklı kılan en önemli özelliği olan iş ahlakını ve disiplinini Kayseri’de de devam ettirdi... Öyle ki bileği davul gibi şişen Gökhan Gönül bile oyundan çıkmamak için devre sonuna kadar direndi de direndi...
Orta sahaların genelde rahat geçildiği, savunmaların büyük bir direniş göstermediği maç Teknik Direktör Ersun Yanal için hazırlık döneminin ilk ciddi sınavı gibiydi aslında. Muhtemelen sonuçtan ve futboldan çok bireysel performansları takip etmiştir hoca... Kafasındaki acabaları şekillendirmiştir... Muhtemelen Serdar Kesimal, Cristian, Holmen ve Kadlec gibi takımda kalıp kalmayacakları belirsizliğini koruyan isimler için hazırlayacağı raporu da kesinleştirmiştir... Dünkü oyunları - Cristian gol atsa da - kalmaları için yeter mi, şüpheli gerçi...
Ersun hocanın Kayseri’ye götürdüğü alt yapıdaki beş oyuncuya şans vermesini de beklerdik. Böyle bir ortamda forma giymek, o güveni hissetmek ya da hissettirmek varken bu gençlerin kulübede oturmalarının pek de mantıklı tarafı yoktu doğrusu... Yanal, İbrahim ve Muhammed’i biraz geç aldı ya neyse... Ancak Muhammed o kısa sürede iyi bir kumaş olduğunu gösterdi.
Fenerbahçe’nin bu sezonki performansına, mevcut kadrodaki tüm oyunculara baktığınızda yeni sezon iskeletinin pek de farklı olmayacağı çok belli. Şampiyon birkaç aksesuar ile karşımıza çok daha fiyakalı çıkabilir... Hele bu aksesuarlardan biri günümüz futboluna uygun iyi bir 10 numara olursa...