Kadıköy’de tribünlere koşan herkes Fenerbahçe’den bol gollü bir galibiyet beklentisi içindeydi doğal olarak... Rakip ligin dibindeki Karabükspor’du ve en önemli beş oyuncusu evde oturuyordu...
Hesaplar fark üzerine yapılırken, antrenman boksörü yerine koyulan Karabükspor ilk 45 dakika Fenerbahçe’ye adeta kök söktürdü... Öyleki son dört haftanın “kabadayısı” Fenerbahçe evinde kontrataktan gol arar duruma düştü...
Karabükspor biraz kendine inansa, biraz dikkatli olsa tek pozisyon vermediği devreyi önde bile kapatabilirdi.
Peki yere göğe sığdırılamayan, her gün üzerine biraz daha koyan, rüzgarı arkasına alan Fenerbahçe neden bir anda kontak kapamıştı.
Birincisi Fenerbahçe tam da rakibin ekmeğine yağ süren uyuşuk futboluna geri dönmüştü... İkincisi dersini iyi çalışan Karabükspor, Ceyhun, Skulason ve Poko Fenerbahçe’ye rahat pas olanağı tanımıyordu...
İç sahadaki son Sivasspor ve Kasımpaşa maçlarının aksine hareketli oyundan uzak kalan, hücum bölgesinde çoğalamayan, iki bekine geniş alan yaratamayan, Fenerbahçe vaktini resmen boşa harcıyordu... Nitekim tek bir isabetli şut bulamadan soyunma odasının yolunu tuttular...
Teknik Direktör Aykut Kocaman topu daha olumlu kullanabilmek, pas trafiğini düzene oturtabilmek ve en önemlisi rakibin direncini kırmak için ikinci yarıya Şener’i çıkarıp Valbuena ile başladı... Bu hamle hemen etkisini gösterdi... Dirar’ı sağ beke alan Fenerbahçe, sahayı daha iyi parselliyor, Valbuena’nın enerjisi ile daha çabuk, daha istekli, daha etkin ve daha yaratıcı bir oyun oynamaya çalışıyordu...
Ve haftalardır yedek kulübesine mahkum edilen Fransız yıldız adeta maçın seyrini değiştirdi... Önce seyircinin ıslıklamaya başladığı Mehmet Topal’ın kafasına nefis bir orta yaptı, ilk golü hazırladı... Ardından klasına yakışır 10 numara bir vuruşla üç puanı garantiye aldı... Hırsını, isyanını, kararlılığını dün adeta tabelaya yazdı.
Şunu unutmamak lazım; Valbuena zaman zaman dağınık, dengesiz, yanlış tercihlerle oyunu da gol fırsatlarını sekteye uğratabilir...
Belki Kocaman’ın disiplin anlayışına da uymayabilir... Ancak dün bir kez daha gördük ki Fenerbahçe’nin Giuliano ile skor tabelasını değiştirebilecek bir kaç klas ayağından biridir... Ona bu gözle bakmak gerek... Keşke her takımda birer Valbuena olsa...
Fenerbahçe dün gece zorlansa da 5’te 5 yaparak yoluna emin adımlarla devam etse de gelecek adına şunları da gözardı etmemeli...
1. Mehmet Topal-Souza ikilisini hele hele iç maçlarda birlikte oynatmak o kadar da doğru bir seçim değil...
2. İyi niyetli oynasa da Aatıf asla Fenerbahçe kalibresinde bir kanat oyuncusu olamaz...
3. Bu takım hâlâ oyunun iki yönünü de oynayabilen iyi bir orta sahaya şiddetle ihtiyaç duymakta... Bu arada sol bek zaten kaçınılmaz bir gereklilik...