Caner’in sorumsuzluğu mu, yoksa Fırat Aydınus’un işgüzarlığı mı? Sonuçta 27. dakikada 10 kişi kalan Fenerbahçe’nin gecesi kâbusa dönüşmüştü bile... Takımın omurgası, hem savunmada hem de orta alanda yerinden oynamıştı... Fenerbahçe’nin başına gelen disk kayması gibi bir şeydi. Üstüne üstlük soyunma odasına giderken bir de penaltıdan yenilen gol tüm sinirleri ip gibi gerdi...
Yine de oyundan düşmediler, adımlarını şaşırmadılar. İkinci yarıda heyecanlarını ve isteklerini kaybetmeden yürüdüler... Yürümekle kalmadılar, gerektiğinde iki kişilik koştular...
Yardımlaştılar, çalıştılar... Zaman zaman hata da yapmadılar değil. Ancak tüm takım sorumluluğu paylaştı. Sow’un yine şapkadan çıkarttığı bir golle akıttıkları terin karşılığını aldılar.
Evet Fenerbahçe, Eskişehir’de belki iki puan bıraktı ama aldığı bir puan kaybettiklerinden daha anlamlıydı. Krizi iyi yöneten Aykut hoca ve tüm olumsuz şartlara rağmen ayakta kalmayı başaran futbolcular bu formanın gerçek karakterini ortaya koydular, kahramanlar gibi maçı noktaladılar. Öyle bir özgüven kazandılar ki, şampiyonluk yolunda tüm rüzgârı artık arkalarına aldılar...