Bursa’da bu kadar eksiğe rağmen alınan bir puan belki kötü değil ama 15 günlük arayı fırsata çevirememiş Fenerbahçe... Ne fizik, ne taktik, ne de mental bir olgunluğa hâlâ erişememişler... Sahada ne bireysel olarak vaat ettikleri bir şey vardı, ne de takımca dile getirecekleri bir mesaj... Kararsız, isteksiz ve cansız bir oyun sergilediler. Buna rağmen Caner biraz takım oyuncusu olabilse bu kadar kötü bir günde İstanbul’a üç puanla dönebilirlerdi... Fenerbahçe’de bazı gerçekleri gözardı edemeyiz. Örneğin Kuyt fizik gücü olmadığı zaman hakikaten çekilmiyor. Dün son dakikaya kadar sahada kalmasının hoca torpilinden başka izahı yok. Stoch kafasında sanki Türkiye’yi bitirmiş. İkinci yarının ortalarına kadar takımın sahasından çıkamaması, kalesinde sayısız tehlike yaşaması gelecek adına düşündürücü... Son bölümdeki cılız baskı tamamen Bursaspor’un yorulmasındandı. Bu kimseyi kandırmasın. Kocaman’ın sanki işler çok iyi gidiyormuş gibi 89. dakikaya kadar tek bir hamle yapmayışı, bu anda da Fenerbahçe’nin en iyisi Sow’u çıkarması ciddi teknik adam zaaflarıydı. Dün gece şunu net olarak gördük. M’Gladbach ve Beşiktaş maçları takımın gerçek oyun karakteri değilmiş. Sadece bir Alex gazıymış...