Hakem mi, beceriksizlik mi, şanssızlık mı? Tartışmanın fazla bir gereği yok... Kesin olan şu ki, doksan dakika sonunda ortaya çıkan sonuç Kasımpaşa’nın emeğine, mücadelesine, onurlu oyununa hiç mi hiç yakışmadı...
Sivasspor gibi oturmuş bir takım karşısında üst üste kazandığı son üç maçtan daha iyi bir oyun ortaya koydu Kasımpaşa... Sahasında sert ve tempolu oynamaya çalışan rakibine aynı şekilde karşılık verdi. İki takım da ilk yarıda yardımlaşmayı, dayanışmayı ve oyun disiplinini ön plana çıkarınca pozisyona girmek de zorlaştı. Oyuna daha fazla hükmeden Ernst ve Kerem’in çalışkanlığı ile orta saha üstünlüğünü rahat bir şekilde ele geçiren Kasımpaşa, önce Uche’nin ayağından net bir fırsatı kaçırdı, devre biterken Özer’in gol girişimi ceza alanında Navratil’in ellerine takıldı... Dönen topta savunmanın bir anlık kademe hatası konuk ekibi soyunma odasına 1-0 yenik yolladı.
İkinci yarıda da değişen fazla bir şey yoktu. Enerjisini, aklını, çabukluğunu iyi kullanan Kasımpaşa hem kanatlardan, hem göbekten Sivasspor savunmasının arkasına rahatça sarkıyor ancak kaleci Borjan’ı bir türlü geçemiyordu... Metin Diyadin doğru hamlelerle takımın direncini ayakta tutmayı başarsa da Fenerbahçe’de Alex gibi bir ustanın yanında geçirdiği onca yıla rağmen hala pas şiddetini ayarlamayı öğrenemeyen, sürekli zor şeyleri deneyen Özer Hurmacı’ya doksan dakika nasıl dayandı anlamak güçtü...
Sivasspor’a gelince; rakibe kolay kolay diş geçiremeyeceklerini anlayınca “hayatta kalmak için savunma yapacaksın” mantığıyla hareket edip, kontratak silahını tercih ettiler. Ancak bunda başarılı olamamaları gelecek adına kaygı verici... Evet belki şanslarıyla kazandılar ama geçtiğimiz hafta da Trabzon’da aynı şekilde kaybetmişlerdi. Ne yazık ki futbolda hep iyiler kazanmıyor. Acı ama öyle...